Panoptikon 18-asrda ingliz faylasufi va ijtimoiy nazariyotchisi Bentam Iyeremiya tomonidan ishlab chiqilgan institutsional qurilishning bir turi va boshqaruv tizimidir. Dizayn kontseptsiyasi muassasadagi barcha mahbuslarni birgina qoʻriqchi tomonidan kuzatishga imkon berishi bilan ajralib turadi.

1791-yilda Villi Reveli tomonidan chizilgan Bentam Iyeremiya panoptikon qamoqxonasining rejasi[1]

Yagona qoʻriqchining bir vaqtning oʻzida barcha mahbuslarning kameralarini kuzatishi jismonan imkonsiz boʻlsada, mahbuslar qachon kuzatilayotganini bila olmasligi, ularni har doim kuzatib turgandek harakat qilishga undashini bildiradi. Shunday qilib, mahbuslar oʻzlarining xatti-harakatlarini samarali ravishda tartibga solishga majbur boʻlishadi. Arxitektura rotondadan iborat boʻlib, uning markazida tekshiruv uyi joylashgan. Markazdan muassasa rahbari yoki xodimlari mahbuslarni kuzatishi mumkin. Bentam asosiy rejani kasalxonalar, maktablar, sanatoriylar va boshpanalarga teng darajada qoʻllanilishini oʻylab topdi.

Tarixi

tahrir

Panoptikon soʻzi yunoncha „hamma koʻrish“ — panoptes soʻzidan olingan[2]. 1785-yilda ingliz ijtimoiy islohotchisi va utilitarizm asoschisi Bentam Iyeremiya knyaz Potemkin bilan birga boʻlgan ukasi Samuelni ziyorat qilish uchun Rossiya imperiyasining Mogilev gubernatorligidagi (zamonaviy Belarussiya) Krichevga bordi[3]. Bentam 1786-yil boshida Krichevga keldi[4] va deyarli ikki yil turdi. Bentam akasi bilan Krichevda istiqomat qilar ekan, panoptikon tushunchasini maktublarda tasvirlab berdi. Bentam akasining ishchilarni doimiy kuzatish haqidagi gʻoyalarini qamoqxonalarda qoʻllagan. Angliyaga qaytib kelgan Bentam akasining yordami bilan panoptikon nazariyasini ishlab chiqishda davom etdi.

Bentam panoptikon qamoqxonasi rahbarini insonparvarlik burchiga moslashtiradigan asosiy mexanizm reklama boʻladi, deb oʻyladi. Bentam qamoqxonalar boʻyicha ommaviy munozarani ragʻbatlantirish orqali oʻzining burch va manfaatlarni birlashtirish tamoyilini amalda qoʻllashga harakat qildi. Bentamning tekshirish tamoyili nafaqat panoptikon qamoqxonasidagi mahbuslarga, balki boshqaruvchiga ham tegishli edi. Hisobga olinmaydigan gaoler keng jamoatchilik va davlat amaldorlari tomonidan kuzatilishi kerak edi[5].

Bentam panoptikon kontseptsiyasini ishlab chiqishda davom etdi, chunki Angliyada sanoatlashtirish rivojlandi va tobora koʻproq yirik fabrikalarda ishlash uchun ishchilar soni koʻpaydi[6]. Bentam arxitektor Uilli Revelining chizmalariga buyurtma bergan. Bentamning fikricha, agar panoptikon qamoqxonasidagi mahbuslarni koʻrish mumkin boʻlsa, lekin ular qachon kuzatilganini hech qachon bilmasa, mahbuslar qoidalarga rioya qilishlari kerak[7].

Bentam oʻzining keyingi hayoti davomida panoptikon sxemasini rad etishdan achchiqlanib, qirol va aristokratik elita tomonidan toʻsqinlik qilganiga amin edi. U asosan adolatsizlik va umidsizlik hissi tufayli oʻzining gʻayrioddiy manfaatlar haqidagi gʻoyalarini, yaʼni kengroq jamoat manfaatlariga qarshi fitna uyushtirgan kuchli manfaatlar haqidagi gʻoyalarini ishlab chiqdi, bu uning islohotlarga doir koʻplab kengroq dalillariga asos boʻldi[8]. Bentamning panoptikon qamoqxonasi haqidagi taklifi Britaniya hukumati amaldorlari orasida nafaqat materialist faylasuf Tomas Gobbs tomonidan ishlab chiqilgan zavq-ogʻriq tamoyilini oʻzida mujassam etgani uchun, balki Bentam siyosiy iqtisod boʻyicha paydo boʻlgan munozaraga qoʻshilganligi uchun ham katta qiziqish uygʻotdi. Bentamning oʻz mablagʻi hisobidan Millbankda panoptikon qamoqxonasi qurish haqidagi takliflari va saʼy-harakatlarining kaliti panoptikondagi mahbuslardan „mehnat olish vositasi“ edi[9]. Bentam 1791-yilda yozgan "Panopticon" yoki „Tekshiruv uyi“ asarida belgilangan soatlarda ishlaydiganlar nazorat qilinishi kerak, deb asoslab berdi[10][11].

1812-yilda Nyugeyt qamoqxonasi va boshqa London qamoqxonalari bilan bogʻliq doimiy muammolar Britaniya hukumatini soliq toʻlovchilar hisobidan Millbankda qamoqxona qurilishini moliyalashtirishga undadi. Bentamning panoptik rejalariga asoslanib, 1821-yilda Milliy qamoqxona ochildi. Maʼlum boʻlishicha, Millbank qamoqxonasi ziddiyatli edi va mahbuslardan qimmatbaho mehnatni tortib ololmadi. Bentam Millbank qamoqxonasi qurilganini koʻrish uchun yashadi va Britaniya hukumati tomonidan qabul qilingan yondashuvni qoʻllab-quvvatlamadi. Uning yozuvlari soliq toʻlovchilar tomonidan moliyalashtiriladigan, qurilishi kerak boʻlgan qamoqxonalar arxitekturasiga deyarli hech qanday taʼsir koʻrsatmadi. 1818—1821-yillarda Lankasterda ayollar uchun kichik qamoqxona qurilgan. Meʼmor Jozef Gandi uni Bentamning panoptikon qamoqxonasi rejalariga juda yaqin model qilgani kuzatildi[12].

Aynan 1832-yilda Bentam vafotidan keyin Londonda qurilgan Pentonvil qamoqxonasi Viktoriya davridagi Britaniyadagi yana 54 ta qamoqxona uchun namuna boʻlib xizmat qilishi kerak edi. 1840—1842-yillarda Joshua Jebbning rejalariga koʻra qurilgan Pentonvil qamoqxonasida radial qamoq qanotlari boʻlgan markaziy zal mavjud edi[12]. Taʼkidlanishicha, Bentam panoptikoni 19-asrda „alohida tizim“ tamoyillari asosida qurilgan qamoqxonalarning, jumladan, 1829-yilda ochilgan Filadelfiyadagi Sharqiy davlat qamoqxonasining radial dizayniga taʼsir qilgan[13]. Ammo Pensilvaniya-Pentonvill arxitektura modeli oʻzining radial qamoq qanotlari bilan alohida mahbuslarni doimiy ravishda kuzatib borish uchun moʻljallanmagan. Soqchilar zaldan radial koridorlar boʻylab yurishlari kerak edi va mahbuslarni oʻz kameralarida faqat kamera eshigi teshigidan koʻrish orqali kuzatishlari mumkin edi[14].

1926—1931-yillarda Kuba hukumati jamoat markazi boʻlib xizmat qilgan yirik markaziy inshootga tunnellar bilan bogʻlangan toʻrtta shunday panoptikon qurdi. Har bir panoptikon 93 hujayradan iborat besh qavatdan iborat edi. Bentamning gʻoyalariga muvofiq, hujayralarning hech birida eshik yoʻq edi. Mahbuslar qamoqxonada erkin sayr qilishlari va hunar oʻrganish yoki savodxon boʻlish uchun seminarlarda qatnashishlari mumkin edi, ular samarali fuqarolar boʻlishlariga umid qilishgan. Biroq, Fidel Kastro Presidio Modelo qamoqxonasiga qamalganida, toʻrtta dumaloq 6000 kishi bilan toʻldirilgan, har bir qavat axlat bilan toʻldirilgan, suv yoʻq edi, oziq-ovqat ratsioni kam edi va hukumat faqat hayot uchun zarur boʻlgan narsalarni taʼminladi[15].

Gollandiyada Breda, Arnhem va Haarlem qamoqxonalari tarixiy panoptikon qamoqxonalari sifatida qayd etilgan. Biroq, 400 ga yaqin kamerali bu dumaloq qamoqxonalar panoptikon vazifasini oʻtamaydi, chunki kameraning ichkariga qaragan derazalari shunchalik kichkina ediki, soqchilar butun kamerani koʻra olmadilar. Kichkina kamerali va eshiklari boʻlgan qamoqxonalarda kuzatuvning yoʻqligi, Bentam tomonidan nazarda tutilganidek, koʻplab dumaloq turma dizaynlarini panoptikon boʻlishdan ozod qiladi. 2006-yilda Amsterdam yaqinida birinchi raqamli panoptik qamoqxonalardan biri ochildi. Lelystad qamoqxonasidagi har bir mahbus elektron yorliq taqadi va dizaynga koʻra, odatdagidek 15 yoki undan ortiq mahbus oʻrniga 150 mahbus uchun atigi olti qoʻriqchi kerak boʻladi[16].

Boshqa muassasalar arxitekturasi

tahrir
 
Benthamning 2000 kishiga moʻljallangan 1812 sanoat uyi.

Bentam Iyeremiyaning panoptikon arxitekturasi oʻziga xos emas edi, chunki ilgari rotundalar, masalan, sanoat binolarida ishlatilgan. Biroq, Bentam rotund arxitekturasini ijtimoiy funktsiyaga ega boʻlgan tuzilishga aylantirdi, shuning uchun odamlarning oʻzi nazorat ob’ektiga aylandi[17]. Panoptikon gʻoyasi uning akasi Samuel Bentamning Rossiyadagi ishi va mavjud meʼmorchilik anʼanalaridan ilhomlangan. Samuel Bentham 1751-yilda Ecole Militaireda oʻqigan va taxminan 1773-yilda taniqli fransuz arxitektori Klod-Nikolas Leduks Arc-et-Senansdagi Qirollik tuz zavodi uchun oʻz dizaynini tugatgan[18]. Uilyam Strutt oʻzining doʻsti Jeremi Bentam bilan hamkorlikda Belperda dumaloq tegirmon qurdi, shunda bitta nazoratchi dumaloq tegirmonning markazidan butun sexni nazorat qilishi mumkin edi. Tegirmon 1803-1813-yillarda qurilgan va 19-asr oxirigacha ishlab chiqarish uchun ishlatilgan. 1959-yilda buzib tashlangan[19]. Bentamning 1812-yilda yozgan asarida kambagʻal boshqaruv yaxshilandi: ayniqsa, Panoptikon qurilish printsipini qoʻllash orqali u 2000 kishini sigʻdira oladigan „sanoat uyi“ uchun binoni oʻz ichiga oldi[20]. 1812-yilda oʻsha paytgacha brigadirlik darajasiga koʻtarilgan Semyuel Bentam Britaniya admiralligini Kentda arsenal panoptikon qurishga koʻndirmoqchi boʻldi. Londonga uyiga qaytishdan oldin u 1807-yilda Sankt-Peterburg yaqinida dengiz flotida ishlashni xohlovchi yigitlar uchun oʻquv markazi boʻlib xizmat qilgan panoptikon qurdi[21].

Bentamning hayoti davomida hech qanday panoptikon qurilmaganiga qaramay, u panoptikonda oʻrnatgan tamoyillar jiddiy muhokama va munozaralarga sabab boʻldi. 1832-yilda Bentam Iyeremiyaning oʻlimidan koʻp oʻtmay, uning gʻoyalari Avgust Pugin tomonidan tanqid qilindi, u 1841-yilda oʻzining „Kontrastlar“ asarining ikkinchi nashrini nashr etdi, unda bitta plastinkada „Zamonaviy kambagʻal uy“ tasvirlangan. U 1400-yilda ingliz oʻrta asr gotika shaharchasini 1840-yildagi oʻsha shaharchaga qarama-qarshi qoʻydi, u yerda singan shpallar va zavod moʻrilari osmonda hukmronlik qiladi, oldingi planda xristian hospisining oʻrnini panoptikon egallaydi. 19-asrning arxitektura boʻyicha eng nufuzli yozuvchilaridan biriga aylangan Georg Wilhelm Friedrich Hegel va nemis idealizmi taʼsir koʻrsatdi[22]. 1835-yilda Kambagʻal huquq komissiyasining birinchi yillik hisobotida komissiya arxitektori Sampson Kemptornning ikkita loyihasi mavjud edi. Uning ishxona uchun Y shaklidagi va xoch shaklidagi dizaynlari usta xonasini markaziy nuqta sifatida joylashtirish orqali panoptikon tamoyilini ifoda etdi[23][24].

Sanʼat va adabiyot

tahrir

Professor Donald Preziosining soʻzlariga koʻra, Bentamning panoptikon qamoqxonasi Julio Kamillo xotira teatri bilan rezonanslashadi, u yerda oʻtirgan kuzatuvchi markazda joylashgan va hodisalar taqqoslash, farqlash, kontrast va oʻzgarishlarni oʻqilishi mumkin boʻlgan massivda tasniflanadi[25]. Bentham oʻzining panoptikon qamoqxonasi uchun keltirgan meʼmoriy maʼlumotnomalar orasida Ranelagh Gardens, 1742-yilda qurilgan gumbazli London bogʻi bor edi. Gumbaz ostidagi rotonda markazida 360 graduslik panoramani koʻrish mumkin boʻlgan baland platforma joylashgan boʻlib, u yoritgichlar orqali yoritilgan edi[26][27].

 
Diorama binosining zamin rejasi, London 1823-yil.

1854-yilda Londonda Fan va Sanʼat Qirollik Panoptikoni joylashgan bino ustidagi ishlar yakunlandi. Binoning markazidagi rotunda 91 metrlik kortej bilan oʻralgan edi. Ichki makon diniy maʼnosiz bezakning taʼmini aks ettirdi va dam olish uchun oʻrganishning zamonaviy dididan kelib chiqdi. Qirollik fan va sanʼat panoptikoniga tashrif buyuruvchilar oʻzgaruvchan eksponatlarni koʻrishi mumkin edi. Biroq, Londonda raqobatbardosh koʻngilochar sanoat arxitekturasi paydo boʻldi[28] va turli musiqa teatrlar, katta favvoralar, qiziqarli tajribalar va xarid qilish uchun savdo markazlari qurildi. Bu esa kutubxonaga tashrif buyurdigan insonlar soniga taʼsir koʻrsatadi[29][30].

Galereya

tahrir

Yana qarang

tahrir

Manbalar

tahrir
  1. Bentham Papers 119a/119. UCL Press — 137-bet. 
  2. Alan Briskin. Stirring of Soul in the Workplace. Berrett-Koehler Publishers, 1998 — 77-bet. ISBN 9781605096162. 
  3. Correspondence of Jeremy Bentham, Volume 1: 1752 to 1776 Sprigge: . UCL Press, 2017. ISBN 9781911576051. 
  4. Gillian Darley. Factory. Reaktion Books, 2003 — 52-bet. ISBN 9781861891556. 
  5. James E. Crimmins. The Bloomsbury Encyclopedia of Utilitarianism. Bloomsbury Publishing, 2017 — 396-bet. ISBN 9781350021686. 
  6. Alan Briskin. Stirring of Soul in the Workplace. Berrett-Koehler Publishers, 1998 — 78-bet. ISBN 9781605096162. 
  7. Gold, Joel. Suspicious Minds: How Culture Shapes Madness. Simon and Schuster, 2015 — 210-bet. ISBN 9781439181560. 
  8. Philip Schofield. Bentham: a guide for the perplexed. London: Continuum, 2009 — 90–93-bet. ISBN 978-0-8264-9589-1. 
  9. Gary Kelly. Newgate Narratives. Routledge, 2017. ISBN 9781351221405. 
  10. Gillian Darley. Factory. Reaktion Books, 2003 — 53-bet. ISBN 9781861891556. 
  11. Dan Edelstein. The Terror of Natural Right: Republicanism, the Cult of Nature, and the French Revolution. University of Chicago Press, 2010. ISBN 9780226184395. 
  12. 12,0 12,1 Jonathan Simon. Architecture and Justice: Judicial Meanings in the Public Realm. Routledge, 2016 — 43-bet. ISBN 9781317179382. 
  13. Andrzejewski, Anna Vemer. Building Power: Architecture and Surveillance in Victorian America. Knoxville: University of Tennessee Press, 2008 — 18–19-bet. ISBN 978-1-57233631-5. 
  14. Jacqueline Z. Wilson. Prison: Cultural Memory and Dark Tourism. Peter Lang, 2008 — 37-bet. ISBN 9781433102790. 
  15. Wallace, Robert. Spycraft: The Secret History of the CIA's Spytechs, from Communism to Al-Qaeda. Penguin, 2008 — 258–259-bet. ISBN 9781440635304. 
  16. Maly, Tim. The Inspection House: An Impertinent Field Guide to Modern Surveillance. Coach House Books, 2014 — 28–29-bet. ISBN 9781552453018. 
  17. Luigi Vessella. Open Prison Architecture: Design Criteria for a New Prison Typology. WITPress, 2017 — 10-bet. ISBN 9781784662479. 
  18. Donald Preziosi. Rethinking Art History: Meditations on a Coy Science. Yale University Press, 1989 — 65-66-bet. ISBN 9780300049831. 
  19. Adrian Farmer. Belper From Old Photographs. Amberley Publishing Limited, 2013 — 155-bet. ISBN 9781445619620. 
  20. Jonathan Simon. Architecture and Justice: Judicial Meanings in the Public Realm. Routledge, 1989 — 44-bet. ISBN 9781317179382. 
  21. Gillian Darley. Factory. Reaktion Books, 2003 — 54-bet. ISBN 9781861891556. 
  22. Trevor Garnham. Architecture Re-assembled: The Use (and Abuse) of History. Routledge, 2013 — 47-bet. ISBN 9781134052998. 
  23. Tarlow, Sarah. Familiar Past?: Archaeologies of Later Historical Britain. Routledge, 2002 — 131 & 134-bet. ISBN 9781134660346. 
  24. David Rothman. The Discovery of the Asylum: Social Order and Disorder in the New Republic. Routledge, 2017 — xliv-bet. ISBN 9781351483643. 
  25. Donald Preziosi. Rethinking Art History: Meditations on a Coy Science. Yale University Press, 1989 — 66-bet. ISBN 9780300049831. 
  26. Luigi Vessella. Open Prison Architecture: Design Criteria for a New Prison Typology. WITPress, 2017 — 10-bet. ISBN 9781784662479. 
  27. Nicholas Mirzoeff. The Visual Culture Reader. Psychology Press, 2002 — 403-bet. ISBN 9780415252225. 
  28. Edward Ziter. The Orient on the Victorian Stage. Cambridge University Press, 2003 — 119-bet. ISBN 9780521818292. 
  29. Heather Glen. Charlotte Brontë: The Imagination in History. Oxford University Press, 2002 — 213-bet. ISBN 9780198187615. 
  30. Edward Ziter. The Orient on the Victorian Stage. Cambridge University Press, 2003 — 119-bet. ISBN 9780521818292.