Parhezbonu begim
Parhezbonu Begim (1611-yil 21-avgust – tax. 1675-yil) Boburiylar malikasi, imperator Shoh Jahonning birinchi xotini Qandahori Begimdan birinchi farzandi va katta qizi. U, shuningdek, otasining vorisi, oltinchi Boburiylar imperatori Avrangzebning katta oʻgay opasi edi.
| Parhezbonu Begim | |
|---|---|
| Shaxsiy maʼlumotlari | |
| Tavalludi |
1611-yil 21-avgust Agra, Hindiston |
| Vafoti |
1675-yil Dehli, Boburiylar imperiyasi |
| Onasi | Qandahori begim |
| Otasi | Shoh Jahon |
| Dafn etilgan joyi | Dehli |
Hayot
tahrirParhez 1611-yil 21-avgustda Agra shahrida shahzoda Xurram (boʻlajak imperator Shoh Jahon) va uning birinchi xotini Qandahori Begim oilasida tugʻilgan. Uni otasi tomonidan bobosi imperator Jahongir „Parhezbonu Begim“ (forscha : „oʻzini tortmaydigan malika“)[1] deb atagan. Biroq, „Maasir-i Olamgiri“da u Purhunarbonu Begim deb ataladi[2]. Uning otasi shahzoda Xurram imperator Jahongirning uchinchi oʻgʻli, onasi Qandahori Begim esa Eronning (Fors) taniqli Safaviylar sulolasining malikasi boʻlib, Sulton Muzaffar Husayn Mirzo Safaviyning (toʻgʻridan-toʻgʻri Shoh Ismoil Ining avlodi) qizi edi[3].
Parhez Shoh Jahonning birinchi farzandi va toʻngʻich qizi boʻlib, imperator Akbarning birinchi xotini[4] boʻlgan Ruqiya Sulton Begim tomonidan tarbiyalangan. Ruqiya Sulton begim otasi Shoh Jahonni ham 13 yoshga yetguncha tarbiyalagan edi[5].
Uning onasi Shoh Jahonning sevimli xotini boʻlmasa-da, shunga qaramay, Parhezbonu otasi tomonidan ardoqlangan. Shoh Jahon oʻlim toʻshagida yotgan qizi Jahonora Begimdan (Mumtoz Mahaldan boʻlgan toʻngʻich qizi) Parhezga qarashni astoydil iltimos qilgan edi. Uni oʻzining kichik akasi Avrangzeb ham yaxshi koʻrardi[2].
Vafoti
tahrirPerhez 1675-yil 19-oktabrda Dehlida vafot etdi. Subah zodagonlari uni oʻzi qurdirgan bogʻ hududiga dafn qildilar[6].
Shajara
tahrir| 8. Jaloliddin Muhammad Akbar, Boburiylarimperatori[9] | ||||||||||||||||
| 4. Nuruddin Muhammad Jahongir, Boburiylar imperatori[8] | ||||||||||||||||
| 9. Maryam-uz-Zamoniy[9] | ||||||||||||||||
| 2. Shahobiddin Muhammad Shoh Jahon I , Boburiylar imperatori[7] | ||||||||||||||||
| 10. Udai Singh, Marvar rojasi]][11] | ||||||||||||||||
| 5. Jagat Gosain[10] | ||||||||||||||||
| 11. Manrang Devi[12] | ||||||||||||||||
| 1. Parhezbonu Begim | ||||||||||||||||
| 12. Husayn Mirzo Safaviylar sulolasi[15] | ||||||||||||||||
| 6. Muzaffar Husayn Mirzo Safaviylar sulolasi[14] | ||||||||||||||||
| 3. Qandahori Begim[13] | ||||||||||||||||
Manbalar
tahrir- ↑ Fraser, James. The History of Nadir Shah: Formerly Called Thamas Kuli Khan, the Present Emperor of Persia.... At the End is Inserted, a Catalogue of about Two Hundred Manuscripts in the Persic and Other Oriental Languages, Collected in the East. By James Fraser (en). W. Strahan, 1742 — 29-bet.
- ↑ 2,0 2,1 Sarker, Kobita. Shah Jahan and his paradise on earth : the story of Shah Jahan's creations in Agra and Shahjahanabad in the golden days of the Mughals, 1. publ., Kolkata: K.P. Bagchi & Co., 2007 — 187-bet. ISBN 9788170743002. Manba xatosi: Invalid
<ref>tag; name "Sarker" defined multiple times with different content - ↑ Nicoll, Fergus. Shah Jahan. New Delhi: Viking, 2009 — 64-bet. ISBN 9780670083039.
- ↑ Findly, Ellison Banks. Nur Jahan, empress of Mughal India. New York: Oxford University Press, 1993 — 98-bet. ISBN 9780195360608.
- ↑ Jahangir, Emperor of Hindustan. The Jahangirnama: Memoirs of Jahangir, Emperor of India. Oxford University Press, 1999 — 437-bet. ISBN 978-0-19-512718-8.
- ↑ Sarkar, Jadunath. Maasir-i- Alamgiri, 1947.
- ↑ Thomas William Beale, Henry George Keene, An Oriental Biographical Dictionary (1894), p. 309
- ↑ Jl Mehta, Advanced Study in the History of Medieval India (1986), p. 418
- ↑ 9,0 9,1 Mehta (1986, s. 374)
- ↑ Mehta (1986, s. 418)
- ↑ Soma Mukherjee, Royal Mughal Ladies and Their Contributions (2001), p. 128
- ↑ Mukherjee (2001, s. 128)
- ↑ Beale and Keene (1894, s. 309)
- ↑ Nagendra Kr Singh, Encyclopaedia of Muslim Biography: Muh-R (2001), p.427
- ↑ Singh (2001, s. 427)