Vikipediya

Sebek

Sebek[1], Sobek[2] (misr. sbk „urugʻlantirmoq“ (misr. s-bAk)[3] yoki „birlashmoq“ (misr. sAq)[4]; qadimgi yunoncha: Σοῦχος qadimgi yunoncha: Σοῦχος Suhos[1], lotincha: Suchus „timsoh“) — qadimgi Misr suv xudosi va Nil suv toshqini, timsoh bilan bogʻliq; u zulmat kuchlarini qoʻrqitadi va xudolar odamlarning himoyachisi ekanligiga ishoniladi.

Mifologiya tahrir

Piramida matnlariga koʻra, Sebek Neitning oʻgʻli[1], Renenutetning eri[5].

Sebek yovuzlik va zulmat kuchlarini vahshiylik bilan qoʻrqitadigan xudolarning ishonchli himoyachisi hisoblangan[1]. Biroq, u tez-tez Ra va Osirisga[6] qarshi chiqadi.

Diniy sinkretizm rivojlanishi bilan Sebek, Ra, Xnum, Amun, Xonsu, Ming bilan aniqlandi. Soʻnggi davrda Sebek bilan birga maʼbuda paydo boʻldi — "Sebektet buyuk bekasi"[5].

Tasvir tahrir

Sebek turli yoʻllar bilan tasvirlangan: yoki antropomorfik, yoki timsoh shaklida, yoki odam boshli hayvon shaklida[1].

Kult tahrir

Sebek asosan Crocodilopolis (Merida koʻli)-da joylashgan Fayyum vohasida hurmatga sazovor boʻlgan. Bu yerda u demiurg hisoblangan, shuning uchun Raning baʼzi epitetlari va xususiyatlari unga koʻchirilgan. Sebekning bir qancha gipostazlari bor edi, ular vohaning turli joylarida sigʻinishardi[1]. Fayyumdan tashqari, Sebek kulti boshqa 15 joyda, jumladan Asvan, Esna, Fiva, Koptos va boshqalarda boʻlgan. U „Shmun bekasi“ (Gebelein), „Ombos bekasi“ (Kom-Ombo), „Ra-Sekhna Lordi“ (Ilahun), „Geliopolis bekasi“[2] deb nomlangan.

Sebek kultining gullagan davri XII sulola davriga (miloddan avvalgi XIX-XVIII-asrlarga toʻgʻri keladi), poytaxti Fayum[5] yaqinida boʻlgan. XII va XIII-asr sulolalar hukmdorlari teoforik ismlardan foydalanganlar, ularning nomiga „Sebek tomonidan suyukli“ qoʻshilgan va shu bilan timsoh xudosining homiyligini taʼkidlagan[2].

Manbalar tahrir

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 М. А. Коростовцев. Религия древнего Египта. Наука, 1976 — 18, 103-104 bet. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 В. В. Павлов, С. И. Ходжаш. Египетская пластика малых форм. Искусство, 1985 — 80—81 bet. 
  3. ↑ Margaret Alice Murray. The Splendor That Was Egypt. London: Dover Publications, 2004 — 107 bet. ISBN 9780486431000. 
  4. ↑ Bresciani, Edda. Sobek, Lord of the Land of the Lake, Divine Creatures: Animal Mummies in Ancient Egypt, Cairo: The American University in Cairo Press, 2005 — 200 bet. ISBN 9789774248580. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Р. И. Рубинштейн. Себек, Мифы народов мира, Советская энциклопедия, 1987. 
  6. ↑ Швец Н. Н.. Словарь египетской мифологии, Загадки древнего Египта. М.: Центрполиграф, 2008. 

Adabiyotlar tahrir

  • Sebek / R. I. Rubinshteyn // Mifi narodov mira : Ensikl. v 2 t. / gl. red. S. A. Tokarev. — 2-e izd. — M. : Sovetskaya ensiklopediya, 1988. — T. 2 : K—Ya. — S. 423.
  • Sebek // Ensiklopedicheskiy slovar Brokgauza i Yefrona : v 86 t. (82 t. i 4 dop.). — SPb., 1890—1907.
  • Волков И. М.. Древне-египетский бог Себек, Записки Историко-филологического факультета Петроградского университета; Ч. 140. Пг.: тип. Рос. Акад. наук, 1917. 
  • Kootz A. About the Close Connection between Amenemhet III and the Deity Sbk-šd.tỉ — Ḥr-ḥr.ỉ-ỉb-Šd.t // Aegyptiaca Rossica. Supplementum : U istokov russkoy egiptologii : materiali mejdunarodnoy nauchnoy konferensii, [1-3-fevralya 2016 goda] : k 160-letiyu so dnya rojdeniya Vladimira Semyonovicha Goleniщeva / pod red. O. P. Dyujevoy, K. K. Iskoldskoy, N. V. Lavrentevoy, M. A. Chegodaeva. — M.: Un-t Dmitriya Pojarskogo, 2020. — S. 169-189. — ISBN 978-5-91244-263-6.
  • Zecchi M.. Sobek of Shedet. The crocodile god in the Fayyum in the Dynastic Period, Studi sull’Antico Egitto. 2. Todi (PG): Tau Editrice, 2010. ISBN 978-88-6244-115-5. 
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Sebek&oldid=2596444" dan olindi