Yapon quyoni
Yapon quyoni[1] (lotincha: Lepus brachyurus) — quyonlar oilasiga mansub sutemizuvchi. Yaponiya orollari uchun endemik.
Yapon quyoni | |
---|---|
Ilmiy tasniflash | |
Olam: | Eukariotlar |
Tip: | Xordalilar |
Sinf: | Sut emizuvchilar |
Oila: | Tovushqonlar |
Urugʻ: | Quyonlar |
Turlari: | Yapon quyoni |
Xalqaro ilmiy nomi | |
Lepus brachyurus Temminck, 1845 | |
Areal | |
Tavsif tahrir
Yapon quyoni — quyonlarning nisbatan kichik turi boʻlib, maksimal ogʻirligi 2,5 kg ni tashkil qiladi. Ular asosan oq quyonga oʻxshaydi. Moʻynasining rangi och qizil-jigarrangdan toʻq jigarrang-kulranggacha boʻladi, bosh va oyoqlarda oq dogʻlar bilan farqlanadi. Shimoliy kichik turlarda mavsumiy dimorfizm namoyon boʻladi, qishda ularning rangi bir nechta rang oʻzgarishlaridan oʻtib oq rangga oʻzgaradi[2].
Tarqalish tahrir
Yapon quyonlarining tarqalish maydoni Yaponiyaning Xonsyu, Sikoku, Kyusyu, Sado, Oki, Avaji orollari hududi bilan cheklangan. Ushbu tur Xokkaydoda yashamaydi[2].
Yapon quyoni tekisliklarda va dengiz sathidan 2700 m balandlikdagi subalp mintaqalaridagi oʻtloqlar va ochiq oʻrmonzorlarda yashaydi[2].
Hayot tarzi tahrir
Yapon quyoni kechalari faol va kunduzi dam oladi. Yozda uning oziqlanish ratsionning 48% ni tashkil etuvchi oʻtlar, shuningdek, dala mahsulotlari bilan oziqlanadi. Bundan tashqari, qishda u yosh daraxtlarning barglari va qobigʻi bilan oziqlanadi, asosiy emishi kriptomeriya ( Cryptomeria japonica ), yapon chinor ( Acer japonicum ), paulownia, eleutherococcus, aralia va turli dukkaklilar[2].
Koʻpayish tahrir
Ularning bolalash vaqti fevraldan iyulgacha davom etadi. Urgʻochilar apreldan avgustgacha yiliga 3-5 marta bolalaydi. Ogʻirligi taxminan 130 g boʻlgan bittadan toʻrttagacha bolasi tugʻadi. Urgʻochi quyonlar taxminan 10 oylikda jinsiy yetuklikka erishadilar[2].
Kichik turlar tahrir
Ularning toʻrt kichik turi tavsiflangan[2]:
Manbalar tahrir
- ↑ Соколов В. Е. Пятиязычный словарь названий животных. Латинский, русский, английский, немецкий, французский. 5391 назв. Млекопитающие. — М.: Русский язык, 1984. — С. 205. — 352 с. — 10 000 экз.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Joseph A. Chapman, John E. C. Flux (Hrsg.): Rabbits, Hares and Pikas. Status Survey and Conservation Action Plan. International Union for Conservation of Nature and Natural Resources (IUCN), Gland 1990; S. 69-. ISBN 2-8317-0019-1.
Adabiyot tahrir
- Joseph A. Chapman, John E. C. Flux (Hrsg.): Rabbits, Hares and Pikas. Status Survey and Conservation Action Plan. International Union for Conservation of Nature and Natural Resources (IUCN), Gland 1990; S. 69-70. ISBN 2-8317-0019-1.