Arpaduzu (Ozarb. Arpadüzü) yoki Kolxozashen (armancha. Կոլխոզաշեն) — Ozarbayjonning Xoʻjavend tumanidagi qishloq[1].

Kolxozashen/Arpaduzu

armancha: Կոլխոզաշեն
ozarbayjoncha: Arpadüzü
Qishloq
Skyline of Kolxozashen/Arpaduzu
39°45′7″N 46°57′4″E / 39.75194°N 46.95111°E / 39.75194; 46.95111
Mamlakat Ozarbayjon
Tuman Xoʻjavend
Viloyat Hadrut
Markazi balandligi 871 m
Vaqt mintaqasi UTC+4
Kolxozashen/Arpaduzu xaritada
Kolxozashen/Arpaduzu
Kolxozashen/Arpaduzu

Qishloqni 1992-yil 2-oktyabrdan 2020-yil kuzigacha nazorat qilgan tan olinmagan Togʻli Qorabogʻ Respublikasining maʼmuriy-hududiy boʻlinishiga koʻra, u NKRning Hadrut viloyatida joylashgan.

Ikkinchi Qorabogʻ urushi yakunlari boʻyicha imzolangan 2020-yil 10-noyabrdagi uch tomonlama deklaratsiyaga koʻra, Arpaduzu qishlogʻi Rossiya tinchlikparvar kuchlari nazoratiga oʻtgan.

Etimologiyasi

tahrir

1828-yilda armanlar qishloq aholisining bir qismi Erondan koʻchib kelib, bu qishloqqa „Arbaduz“[2] deb nom qoʻygan. 1939-yildan Kolxozashen (mahalliy lahjada Kilxoz) deb nomlana boshlandi[3].

Hujjatlarda qishloq nomi Qulxuzashen, Madatkend deb imzolanishi mumkin edi.

Ozarbayjon Respublikasi Milliy Majlisining 1992-yil 29-dekabrdagi 428-sonli qarori bilan Xoʻjavend tumanining Kolxozashen qishlogʻi Arpadyuzu qishlogʻi deb atalgan[4]. Qishloq oʻz nomini xuddi shu nomdagi joydan olgan, yaʼni „arpa ekilgan joy“.

Geografiyasi

tahrir

Qishloq Qorabogʻ tizmasi etagida, 25 km, viloyat markazidan Martuni/Xoʻjavend, 49 km Xonkendidan. Maydoni 1439 ga, shundan 1143 ga qishloq xoʻjaligi, 237 ga oʻrmon yerlari. Qishloqning chegara zonasidan Varanda daryosining irmogʻi oqib oʻtadi. Jamiyat hududida 10 ta buloq bor: „Srabunts“, „Kanuts“, „Axpri tsor“, „Xrumen“, „Dongomi“, „Garaki“, „Abunts“, „Chaman“, „Keten Arti“ va „ Reja“.

Tarixi

tahrir

Arbaduz qishlogʻi Rossiya imperiyasi tarkibiga kirgunga qadar Qorabogʻ xonligining Varand va Kochiz mahallalari tarkibiga kirgan.

Arman Apostol cherkovi yepiskopi Makar Barxudaryants bu qishloqni Meshadishen deb ataydi va u haqida yozadi[5]:


Sovet davrida u NKAOning Martuni viloyati tarkibiga kirgan. Birinchi Qorabogʻ urushidan keyin qishloq tan olinmagan NKRning Martuni viloyati tarkibiga kirgan.

Qishloq 2020-yilda Ikkinchi Qorabogʻ urushi paytida Rossiya tinchlikparvar kuchlari nazoratiga oʻtgan.

Tarixi va madaniyat yodgorliklari

tahrir

Qishloq va uning atrofidagi tarixiy meros ob’yektlariga XV—XVII-asrlardagi xachkarlar, qishloqning XVII—XVIII-asrlarga oid eski qismi, XVIII—XIX-asrlarga oid qabriston, 19-asrlarga oid avliyo Astvatsatsin cherkovi kiradi. (armancha: Սուրբ Աստվածածին, ruscha: Svyataya Bogoroditsa, oʻzbekcha: Xudoning muqaddas onasi) va Peret cherkovi[6]. Qishloqda Ulugʻ Vatan urushida qatnashgan qishloq aholisiga yodgorlik ham oʻrnatilgan.

Aholisi

tahrir

2015-yil holatiga ko‘ra qishloqda shahar binosi, madaniyat uyi, tibbiyot punkti[7] va 46 o‘quvchiga mo‘ljallangan o‘rta maktab[8] mavjud edi.

Qishloqda koʻpchilik armanlar istiqomat qiladi, 2005-yilda 309 kishi[9], 2015-yilda esa 241 kishi, 66 xonadon[7] boʻlgan.

Yil 2005 yil 2008 yil 2009 yil 2010 [10] 2015 yil
Aholi 309 318 309 270 241

Taniqli kishilari

tahrir

Parsegov Mixail Artemyevich (1899, Madatkend (eski nomi Kolxozashen), Martuni tumani, NKM—1964, Leningrad) — sovet qoʻmondoni, artilleriya general-polkovnigi (1958), Sovet Ittifoqi Qahramoni (1940).

Beglaryan Grach Mikayelovich[11] (1934-yil Kolxozashen, Martuni viloyati, NKM — 2009, Stepanakert) — arman shoiri va jurnalisti, 1982-yildan SSSR Yozuvchilar uyushmasi aʼzosi[12].

Manbalar

tahrir
  1. Azərbaycan Respublikası Dövlət Statistika Komitəsi. İnzibati ərazi bölgüsü təsnifatı, Bakı, 2019-2020. 
  2. B.Budaqov, Q.Qeybullayev. Yuxarı Qarabağın toponimləri. 2005
  3. Azərbaycan toponimlərinin ensiklopedik lüğəti, Bakı, 2007. ISBN 978-9952-34-155-3. 
  4. „428 - Azərbaycan Respublikasının bəzi yaşayış məntəqələrinin tarixi adlarının bərpası və dəqiqləşdirilməsi haqqında“. e-qanun.az. 2022-yil 13-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 30-noyabr.
  5. Barkhudaryan, Makar, 1832-. Арцах. "Nauka", 2009. ISBN 978-5-02-025551-7, 5-02-025551-3. 
  6. Мкртчян, Шаген. Историко-архитектурные памятники Нагорного Карабаха, 2 изд, Ер.: Парберакан, 1989. ISBN 5-540-00402-7. 
  7. 7,0 7,1 „(Հայերեն) Տեղեկատու ԼՂՀ վարչատարածքային միավորների սոցիալ-տնտեսական բնութագրերի“. ARTSAKH E-LIBRARY. Qaraldi: 2022-yil 30-noyabr.
  8. Akop Kagramanyan (2015). Spravochnik sotsialno-ekonomicheskix xarakteristik administrativno-territorialnix edinits Nagorno-Karabaxskoy Respubliki . Yerevan. str. 239
  9. National Statistic Service of the Republic of Artsakh. „The Results of the 2005 Census of the Nagorno-Karabakh Republic“ (arm/rus/eng). 2011-yil 2-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 8-dekabr.
  10. „Nagorno-Karabakh Republic (self-proclaimed)“. pop-stat.mashke.org. Qaraldi: 2022-yil 30-noyabr.
  11. {{{заглавие}}}.
  12. „Бегларян Рачья Муханович — Энциклопедия фонда «Хайазг»“. ru.hayazg.info. Qaraldi: 2022-yil 30-noyabr.

Havolalar

tahrir