Vikipediya

Avliyo Sergey Radonej cherkovi (Andijon)

Avliyo Sergiy Radonej cherkovi — Andijon shahrida joylashgan Rus pravoslav cherkovi. Oʻrta Osiyo metropolitan okrugiga qarashli Toshkent va Oʻzbekiston yeparxiyasining pravoslav cherkovi.

Avliyo Sergey Radonej cherkovi (Andijon)
[[Dosya:|250px|alt=]]
Temel bilgiler
Joy Andijon, Farg'ona vodiysi
Diniy eʼtiqod Xristianlik
Mazhab Pravaslav dini
Ochilish yili 1996-yil
Funksional holati Mavjud emas
Meʼmor
Meʼmor(lar) I.R.Sakovich
Qurilishni boshlash yili 1893-yil
Tugatish yili 1896-yil
Xususiyatlari
Sigʻimi 300
Balandligi 10 metr

Cherkovning asosiy binosi 1892-yilda tashkil etilgan[1], ibodatxona va qoʻngʻiroq minorasi 1893-yilda qurib bitkazilgan[2]. Arxitektori — I. R. Sakovich, bino uning eskizlari boʻyicha qurilgan[2]. 1896-yilda cherkov sifatida foydalanishga ruxsat berilgan[2]. 1930-yilda buzib tashlangan[3]. Radonej Sankt Sergius sharafiga nomlangan. U 300 kishi uchun moʻljallangan[1], xodimlar soniga koʻra, bir ruhoniy cherkov uchun tayinlangan[1], patronal bayrami kuni — 25-sentyabr[3].

Tarixi

tahrir

1884-yil 12-yanvarda ruhoniy Aleksiy Nadejdin Farg‘ona harbiy gubernatori, general-mayor Nikolay Ivanovga Andijon shahrida 500 kishilik pravoslav cherkovi qurilishi to‘g‘risida hisobot taqdim etadi.

U muvaqqat askarlarning Andijon Sergius cherkovi butunlay vayronaga aylangani va garnizon ko‘chishi bilan u juda uzoqlashib qolgani — jaziramada yoki yomg‘irda unga uch chaqirim piyoda borish kerakligi haqida oliy hokimiyatga ishonchnoma yozgan. Shuning sababli pravoslavlar uchun yangi cherkov qurish kerak boʻlgan.

Sergey Radonej nomidagi maʼbadning qurilishi roppa-rosa oʻn yil oʻtib yakunlandi[4].


Qoʻngʻiroq minorali ibodatxona Andijonning markaziy maydonida, keyinchalik Gorkiy koʻchasida joylashgan (hozirgi Istiqlol koʻchasida). Cherkov pishiq gʻishtdan qurilgan. Cherkov qurilishida ishlatilgan mablagʻlar xazina hisobidan qoplangan. 1902-yil 3-dekabrda Andijonda zilzila sodir boʻldi, natijada ibodatxona qulab tushdi. Keyinroq kapital taʼmirlandi.

Ibodatxona Turkiston yeparxiyasi boshqarmasi tomonidan boshqarilgan. Keyin Qoʻqon harbiy okrugi tarkibiga kirgan.


Ibodatxona buzib tashlanganligi sababli u hech qanday idoraga qarashli emas, „Toshkent va Oʻzbekiston yeparxiyasi“ tarkibiga kira olmaydi.

Cherkov rus pravoslav qabristonida, qamoqxona yaqinida joylashgan.

Cherkovda boy ikonostaz va cherkov anjomlari mavjud boʻlgan. Cherkovda 5 ta qoʻngʻiroqli minora ham boʻlgan. Cherkov balandligi 10 metrga yetgan.

Ibodatxonada yog‘li bo‘yoqlar bilan chizilgan „Spodruchnitsa Greshnix“ ikonasi alohida eʼtiborga loyiq. 1905-yilda ikona Andijonda sodir bo‘lgan 1902-yildagi zilzila munosabati bilan avliyo Athos rohiblari tomonidan sovg‘asi hisoblangan.

Ruhoniylar haqida hech qanday maʼlumot yoʻq.

Manbalar

tahrir
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 buklet Ivanov An. A.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 kniga Ivanov Al. A.
  3. ↑ 3,0 3,1 kniga Ruzaev B. A.
  4. ↑ „ХРАМ В АНДИЖАНЕ: КРАСОТА И МУЧЕНИЧЕСТВО“. vesti.uz. Qaraldi: 9-iyun 2023-yil.

Adabiyotlar

tahrir
  • Fotosurat va tavsif bilan buklet. Ivanov An. A. — Rossiya Turkistonining shahar va qishloqlariga sayohatlar. Qishloq va shaharlar, jami 100 ga yaqin fotosuratlar va 154 ta matnlar oʻrganilib, suratga olindi. Sankt-Peterburg, 1910 yil.
  • Kitob. Ivanov Al. A. — Qoʻqon harbiy okrugi tarixi . Qo‘qon, 1911 yil.
  • Kitob. Tsitovich G. A. — Armiya va dengiz floti ibodatxonalari . Pyatigorsk, 1913 yil.
  • Kitob. Golenberg B. A. — Turkiston oʻlkasining qadimiy ibodatxonalari . Toshkent, 2011 yil.
  • Kitob. Ruzaev B. A. — Oʻzbekistonda cherkovlar tarixi . Toshkent, 2014 yil.
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Avliyo_Sergey_Radonej_cherkovi_(Andijon)&oldid=3840148" dan olindi