Boʻyoqli roʻyan (lotincha: Rubia tinctórum) — boʻyi 1,5-2 metrgacha yetuvchi ildizpoyali, koʻp yillik oʻt oʻsimlik. Roʻyandoshlar oilasiga kiradi.

Bo‘yoqli ro‘yan
Ilmiy tasniflashUshbu tasnifni tahrirlash
Olam: Eukariotlar
Tip: Gulli oʻsimliklar
Sinf: Ikki urugʻpallalilar
Turkum: Ro‘yan
Oila: Ro‘yandoshlar

Turli xil tarixiy nomlari maʼlum: alizarin, koʻkat, brusk, krap, boʻyoqli ildiz, marina, marzana[1].

Tarqalishi va oʻsish sharoitlari

tahrir

Boʻyoqli roʻyanning vatani Oʻrta yer dengizi, Onadoʻli, Oʻrta Osiyo, Sharqiy Yevropa. Markaziy osiyoda asosan Navoiy[2] va Samarqand viloyatlarida oʻsadi.

U daryo boʻyidagi butazorlarda, sugʻorish kanallari qirgʻoqlarida, dashtlarda, qaragʻay oʻrmonlarida, tashlandiq bogʻlarda, uzumzorlarda oʻsadi.

Boʻyoqli roʻyan koʻproq issiqlik va namlikni yaxshi koʻradigan oʻsimlikdir. Quruq yillarda yomon rivojlanadi, urugʻ soni sezilarli darajada kamayadi.

Botanika tavsifi

tahrir
 
Botanik illyustratsiya

Ildizi oʻq ildiz tizimli, ildizpoyalar hosil qiladi. Ildizlari va ildizpoyalari qizil-jigarrang qobiq bilan qoplangan.


Barglari qattiq, och yashil rangda, lansetsimon yoki elliptik shaklda, uzunligi 10 sm, kengligi 3 sm.

Gullari mayda, yulduzsimon, sariq rangda. Gulyojibargi 4-5 boʻlakli gulkosachabarglaridan 1,5 barobar uzunchoq.

Mevalari — qora danak meva uzunligi 5-9 mm, ichida 1-2 dona urugʻi bor.

Urugʻlar va vegetativ yoʻl bilan koʻpayadi.

Kimyoviy tarkibi

tahrir

Boʻyoqli roʻyanning ildizpoyalarida organik kislotalar (olma, vino, limon), triterpenoidlar, antrakinonlar, iridoidlar, shakar, oqsillar, askorbin kislotasi va pektin moddalari mavjud.


Gullar tarkibida flavonoidlar giperozid va rutin mavjud.

Foydalanish

tahrir

Roʻyan eng avvalo qizil boʻyoq olish uchun yetishtiriladi[3].

Boʻyoq olish uchun ikki yillik oʻsimliklarning ildizlari ishlatiladi[4].

Fransiyada boʻyoq yetishtirish maydoni, ga
Boʻlim 1840 1862—yil
Vaukluza 9515 13 503
Bouches du Rhone 4143 3735
Reyn pasti 727 273
Drom 164 1104
Herault - 204
Fransiyada jami 14 676 20 468

Rossiyadabu oʻsimlikni qachondan boshlab koʻpaytira boshlashganini aniq emas. Maʼlumki, 1745—yilda Mixail Lomonosov Fanlar akademiyasining boshqa professorlari (Gmelin va Sigezbek) bilan birgalikda Kizlyardan joʻnatilgan oʻt namunalarini oʻrgangan. 1759—yilda Lomonosovning tajribalari tufayli Rossiyada roʻyan boʻyogʻini sanoat miqyosida ishlab chiqarish boshlandi. 1787- yilda hukumat Onadoʻliga roʻyan urugʻi uchun buyurtma berdi.

1871—yilda sunʼiy alizarin boʻyoqlarining topilishi roʻyan savdosiga zarar yetkazdi. XiX asr oxiri XX asr boshlarida Rossiya imperiyasida faqat Boku, Derbent va Samarqand yaqinida ekilgan.

Manbalar

tahrir
  1. Анненков 1878.
  2. Navoiy viloyati: Oʻlkashunoslik atlasi, 2016—yil — 24-bet. 
  3. Madder, WebMD.
  4. Desrosiers, Sophie; Rast-Eicher, Antoinette (September 2012). "Luxurious Merovingian Textiles Excavated from Burials in the Saint Denis Basilica, France in the 6th-7th Century". Textiles and Politics: Textile Society of America 13th Biennial Symposium Proceedings: 3. http://digitalcommons.unl.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1674&context=tsaconf.