Lev Lepkiy
Lev Silvestrovich Lepkiy (Levko Lepki nomi bilan mashhur. Lele, Orovets, Lyonyo, Shvung, Ziz taxalluslari ostida ijod qilgan. 1888-yil 7-dekabr, Poruchin – 1971-yil 28-oktyabr, Trenton) —ukrainalik yozuvchi, jurnalist va shoir. Silvestrning oʻgʻli, Bogdan va Nikolay Lepkixning ukasi[1].
| Lev Lepkiy | |
|---|---|
 | |
| Tavalludi |
1888-yil 7-dekabr |
| Vafoti |
1971-yil 28-oktyabr Trenton, AQSH |
| Taxallusi | Lele, Orovets, Ziz, Shvung |
| Ijod qilgan tillari | ukraincha |
| Fuqaroligi |
 AQSh |
Biografiyasi
tahrirLev Lepkiy Berejan gimnaziyasida, keyin esa Lvov universitetida oʻqiyotganda ijtimoiy va madaniy hayot girdobiga shoʻngʻigan. Yoshlar teatr toʻgaraklarini tashkil qilgan. Galichinning qishloq va shaharlarida xor bilan chiqish qilgan. Krakov san’at akademiyasida oʻqiyotganda talabalarning havaskor teatr va qoʻshiq toʻgaraklari bilan Bukovina, Germaniya va Avstriyada chiqish qilgan.
Yozuvchi doʻstlari bilan birgalikda Berejanshina va Borislav atrofida cherkov tashkilotlarini tashkil qilgan. „Sokol“ jamiyatining atoqli arboblaridan biri. Keyinchalik „Plast“ tashkilotiga oʻtgan.
Lev Silvestrovich Avstriya-Vengriya armiyasida leytenant unvonida xizmat qilgan. Birinchi jahon urushi boshlanishi bilan Ukraina oʻqchilar legionining birinchi tashkilotchilaridan biriga aylangan. Xususan, u Ukraina oʻqchilarining uchinchi kurenida xizmat qilgan, u yerda poruchik unvonida otliq qoʻshinlarga qoʻmondonlik qilgan, Kamenets yaqinidagi janglarda qatnashgan. Roman Kupchinskiy, Mixail Gayvoronskiy, Yuriy Shkrumelyak, Anton Lototskiy bilan birgalikda Levko Ukraina oʻqchilari tarixini aks ettiruvchi qoʻshiqlari va boshqa badiiy asarlarni yozgan. Bundan tashqari, bir qator yodgorliklar muallifi[2][3].
Urush tugagandan soʻng, Levko Lepki adabiyot va tahririyat bilan faol shugʻullangan. 1931-1939-yillarda Rogatin yaqinidagi Ukrainaning „Cherche“ kurortida direktor boʻlib ishlagan va uning hammuassislaridan biri boʻlgan.
1939-yilda, Ikkinchi Jahon urushi boshlanishi bilan Levko akasi Bogdan yashagan va ishlagan Krakovga, keyin esa AQShga ketgan. U yerda Ukraina jamiyatining ijtimoiy hayotiga aralashgan. Krasnaya Kalina nashriyotini tiklagan. Xotiralar, hikoyalar, sheʼrlar va yangi qoʻshiqlarni nashr etgan[4].
Ijodi
tahrirU „Geyb vidno selo“, „Kolis divchino mila“ va boshqalar kabi mashhur qoʻshiqlari muallifi sifatida tanilgan. U akasi Bogdan Lepkiyning mashhur „Juravley“iga kuy yozgan[5].
Levko Lepkiyning nasriy va sheʼriy merosi „Lev Lepkiy. Tvori“ toʻplamida nashr etilgan[6].
Xotirasi
tahrirButun Ukraina adabiy mukofoti Lev va Bogdan Lepkix sharafiga nomlangan.
2018-yil 7-dekabrda Ukrainada unutilmas sana – Lev Lepkiy tavalludining 130 yilligi nishonlangan[7].
Manbalar
tahrir- ↑ O. І. Lutskiy. Lepkiy Lev Silvestrovich (Wayback Machine saytida 2016-08-22 sanasida arxivlangan)
- ↑ „Навіть коли б Левко Лепкий не написав більш нічого, окрім «Чуєш, брате мій»…“. 2015-yil 25-noyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2018-yil 2-aprel.
- ↑ Poimyonniy spisok bulavnogo otdela pervogo polka USS
- ↑ Jitkevich A. Spіves strіleskoї dobi (Wayback Machine saytida 2023-09-17 sanasida arxivlangan) // „Svoboda“. – 2007. – Ch. 21 (25 trav.). – S. 24.
- ↑ „Песни Левко Лепкого“. 2009-yil 13-iyulda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2018-yil 2-aprel.
- ↑ Lepkiy L. Tvori: Poezіya. Proza. Publіsistika. Dramatichnі tvori. Spogadi. Dokumenti ta fotoіlyustratsії. Dodatki.— Ternopіl: Ternograf, 2001. – 296 s.
- ↑ „Постанова Верховної Ради України від 08.02.2018 р. № 2287-VIII «Про відзначення пам’ятних дат і ювілеїв у 2018 році»“. 2018-yil 15-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2018-yil 2-aprel.