15-G7 sammiti
15-G7 sammiti — 1989-yil 14-16-iyul kunlari Fransiyaning Parij gʻarbidagi La-Defense ishbilarmonlik okrugida boʻlib oʻtdi. Sammit uchrashuvlari oʻtkaziladigan joy Grande Arche boʻlib[1]. Sammit Fransiya inqilobining 200 yilligini nishonlash uchun Buyuk mudofaa arkasida oʻtkazildi[2]. Shu sababli sammitning bu yilgisi “Ark choʻqqisi“ deb ham atalgan[3].
| 15-G7 sammiti | |
|---|---|
| Mezbon davlat | Fransiya |
| Sana | 1987-yil 14-16-iyul |
| Oʻtkaziladigan joy(lar) | Grande Arche |
| Shaharlar | Parij |
| Keyingi | 16-G7 sammiti |
| Avvalgi | 14-G7 sammiti |
Avval Katta oltilik sanoati rivojlangan eng boy mamlakatlar: Fransiya, Gʻarbiy Germaniya, Italiya, Yaponiya, Buyuk Britaniya va Qoʻshma Shtatlar, Kanada (1976-yildan beri[4]), Yevropa Komissiyasi (rasman 1981-yildan beri[5]) rahbarlarining norasmiy forumi edi[4]. Ushbu sammit va undan keyin boʻladigan boshqa sammitlar kengroq xalqaro institutlar bilan rasmiy ravishda bogʻlanishi kerak emas edi. Va aslida, boshqa xalqaro uchrashuvlarning qatʼiy qarorlari sababli oʻziga xos umidsizlikka uchragan Fransiya prezidenti va Gʻarbiy Germaniya kansleri oʻrtasidagi hamkorlikning natijasi oʻlaroq tashkil etilgan edi[6].
Sammitda ishtirok etgan rahbarlar
tahrirG7 Kanada, Yevropa Komissiyasi, Fransiya, Gʻarbiy Germaniya, Italiya, Yaponiya, Buyuk Britaniya va AQSh rahbarlari uchun norasmiy yillik forumdir[5].
Bu yilgi sammit AQSh prezidenti Jorj H. W. Bush uchun birinchi sammit boʻldi va Italiya Bosh vaziri Ciriaco De Mita uchun soʻnggi sammit boʻldi. Bu, shuningdek, Yaponiya Bosh vaziri Sōsuke Unoning ilk va soʻnggi sammiti boʻldi.
Ishtirokchilar
tahrirUshbu sammit ishtirokchilari xalqaro forumning hozirgi „asosiy aʼzolari“ hisoblanadi[7][1][8]:
| G7 sammiti ishtirokchilari Mezbon davlat va yetakchisi qalin matn bilan koʻrsatilgan. | |||
| Aʼzolar | Vakillar | Lavozimi | |
|---|---|---|---|
|
Kanada | Brian Mulroney | Bosh vazir |
|
Fransiya | François Mitterrand | Prezident |
|
Gʻarbiy Germaniya | Helmut Kohl | Kansler |
|
Italiya | Ciriaco De Mita | Bosh vazir |
|
Yaponiya | Sōsuke Uno | Tashqi ishlar vaziri |
|
Birlashgan Qirollik | Margaret Thatcher | Bosh vazir |
|
Qoʻshma Shtatlar | George H. W. Bush | Prezident |
|
Yevropa iqtisodiy hamjamiyati | Jacques Delors | Komissiya prezidenti |
| François Mitterrand | Kengash raisi | ||
Parijda boʻlib oʻtgan ushbu sammitda oʻndan ortiq rivojlanayotgan mamlakatlarning davlat va hukumat rahbarlari ham ishtirok etdi[9].
Koʻrib chiqilgan masalalar
tahrirSammit uning aʼzolari oʻrtasidagi kelishmovchiliklarni hal qilish imkoniyat sifatida koʻrilgan. Amalda, sammit, shuningdek, uning a'zolari uchun qiyin iqtisodiy qarorlar oldida bir-birlariga oʻzaro dalda berish imkoniyati sifatida oʻylab topilgan[6]. Ushbu sammitda muhokama qilingan masalalar quyidagilardan iborat edi:
- Xalqaro iqtisodiy vaziyat
- Xalqaro valyuta taraqqiyoti va muvofiqlashtirish
- Iqtisodiy samaradorlikni oshirish
- Savdo muammolari
- Qashshoq mamlakatlardagi vaziyat
- Katta qarzga ega mamlakatlar uchun qarz strategiyasi
- Atrof-muhit
- Giyohvand moddalar bilan bogʻliq muammolar
- OITSga qarshi xalqaro hamkorlik.
Galereya
tahrir
_cropped.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Natijalar
tahrirSammitning kun tartibi va maqsadlarini belgilash muhim boʻlsa-da, oʻsha maqsadlar ustidagi sammitdan keyingi harakatlar ham muhimdir. Va aynan mana shu sammitning asosiy kamchiligi boʻlib qolmoqda[10].
Ushbu sammitning aralash merosining ramzi - Grande Arche binosidir. Binoning umumiy xarajatlari 3,74 milliard frankni tashkil etdi, ularning 5,7 foizidan tashqari barcha qismi xususiy investorlar tomonidan qoplanadi[2], va shunga qaramay, 2001-yilda bino jabhasining qismlari qulab tushdi[11]. Frommerning 2010-yildagi sharhi uni „siyosatchining ahmoqligi“ (inglizcha: politicianʼs folly) sifatida tavsiflaydi[12].
1989-yilda sammit rahbarlari „dunyo oʻrmonlari koʻlamini saqlab qolish uchun barqaror oʻrmonlarni boshqarish amaliyotini qabul qilish“ ga chaqirdilar, ammo qaror boʻyicha qilingan ishlar haqida juda kam dalillar mavjud[13].
Yana qarang
tahrirManbalar
tahrir- ↑ 1,0 1,1 Japan, Ministry of Foreign Affairs (MOFA): Summit Meetings in the Past.
- ↑ 2,0 2,1 "James, Barry. For the Grande Arche, Not-So-Grand Notices," New York Times. July 1, 1991.
- ↑ Hajnal, Peter I. (1999). The G8 System and the G20: Evolution, Role and Documentation, p. 32., s. 32, Google Booksda
- ↑ 4,0 4,1 Saunders, Doug. "Weight of the world too heavy for G8 shoulders," (Wayback Machine saytida 2008-10-11 sanasida arxivlangan) Globe and Mail (Toronto). July 5, 2008 -- n.b., the G7 becomes the Group of Eight (G7) with the inclusion of Russia starting in 1997.
- ↑ 5,0 5,1 Reuters: "Factbox: The Group of Eight: what is it?" (Wayback Machine saytida 2009-03-05 sanasida arxivlangan), July 3, 2008.
- ↑ 6,0 6,1 Reinalda, Bob and Bertjan Verbeek. (1998). Autonomous Policy Making by International Organizations, p. 205.
- ↑ Rieffel, Lex. "Regional Voices in Global Governance: Looking to 2010 (Part IV)," (Wayback Machine saytida June 3, 2010, sanasida arxivlangan) Brookings. March 27, 2009; "core" members (Muskoka 2010 G-8, official site). (Wayback Machine saytida June 2, 2010, sanasida arxivlangan)
- ↑ MOFA: Summit (15); European Union: "EU and the G8" (Wayback Machine saytida 2007-02-26 sanasida arxivlangan)
- ↑ Markham, James M. "All French Divided Over How to Do the Fete," New York Times. June 18, 1989; "G7, G8, G10, G21, G22, G26," The Economist. retrieved July 5, 2010.
- ↑ Kokotsis, Eleonore. (1999). Keeping International Commitments: Compliance, Credibility, and the G7, 1988-1995, p. 32 n. 13., s. 32, Google Booksda
- ↑ Knorr, Katherine. "Reassessing Mitterrand's Legacy : Of Monuments—and Monumental Errors," New York Times. May 3, 2001.
- ↑ "La Grande Arche de La Défense," New York Times. accessed 5 July 2010.
- ↑ Sadruddin, Aga Khan. "It's Time to Save the Forests," New York Times. July 19, 2000.