Abdusamat Toymetov
Abdusamat Toymetov (9-yanvar 1909-yil, Sirdaryo viloyati, Chimkent tumani, Chernak qishlogʻi, Rossiya imperiyasi - 1981 yil 8-iyul, Toshkent) — Sovet harbiy transporti va fuqarolik aviatsiyasining uchuvchisi, millati oʻzbek birinchi uchuvchi.[1]
| Abdusamat Toymetov | |
|---|---|
 | |
| Tavalludi |
9.1.1909 Sirdaryo viloyati, Chimkent uezdi, Chernak qishlogʻi, Rossiya imperiyasi |
| Vafoti |
8.7.1981 Toshkent, OʻzSSR |
| Fuqaroligi | Rossiya Imperiyasi va SSSR |
| Turmush oʻrtogʻi | Bibiniso Boltaboyeva |
| Bolalari | Marat Toymetov, Jahongir Toymetov |
Tarjimai hol
tahrirTurkiston
tahrir1909-yilda Turkiston shahri yaqinidagi Chernak qishlogʻida kambagʻal dehqon ishchisi Toymet oilasida tugʻilgan; oilada beshta bola bor edi. 1911-yilda onasi vafot etdi, 1914-yilda — otasi, katta yoshgacha Baymetning amakivachchasi oilasida tarbiyalangan. 1919-yilda u Sovet maktabiga kirib, eski maktabda (maktabda) mulla Artiqbay-soʻfiy bilan birga oʻqishni davom ettirdi: ertalabki smenada oʻqidi va kechqurun eski maktabga oʻqishga bordi.
Abdusamat va uning ukasi texnik kotiblar, avval ferma laboratoriyasi, soʻngra qishloq kengashi va partiya tashkilotlarida xizmat qilishgan. 1922-yilda u komsomolga qoʻshildi, yoshlar orasida faol ish olib bordi, savodsizlikni yoʻq qilish uchun tengdoshlarini maktabga jalb qildi. 1927 — 1928-yillarda kolxozlar tashkil etilganda u boshlangʻich maktabni tugatgan nisbatan vakolatli shaxs sifatida qishloq kengashining kotibi boʻldi.
1929 yilda Toshkentda 3 oylik agrokimyoviy kursni tugatgan. Tugʻilgan Chernakka qaytib, u paxta zararkunandalariga qarshi kurash ishlarini olib bordi, natijada Frunze kolxozi birinchi oʻrinni egalladi va mukofot sifatida qishloq xoʻjaligi texnikalarini oldi: temir omochlar, urugʻ sochuvchilar va moʻlanalar.
1930-yilda u Toshkentdagi Oʻrta Osiyo sanoat-paxta-moy-neft-mexanika kollejiga oʻqishga kirdi. 1932-yil yozida 100 ta komsomol aʼzosi bilan birgalikda u Tojikistonda 3 oy davomida banditizmga qarshi safarbar qilindi.
1932-yilda respublikaning Osoaviahim qoshidagi planer maktabiga oʻqishga kirdi. U kunduzi texnik maktabda oʻqidi, kechqurun esa planerlarni nazariy jihatdan oʻrgandi. 1933 yilning yozida u zavodga amaliyot oʻtash oʻrniga, planerda uchishga bordi, buning uchun texnikum direktori uni sudga berishga tahdid qildi, ammo keyinchalik unga qattiq tanbeh berildi.
Balashov aviatsiya maktabi
tahrir1933 yilning kuzida u uchuvchilar va aviatsiya texniklarining uchinchi qoʻshma harbiy-havo maktabiga qabul qilindi va ikki mingdan ortiq kursantlar orasidan yagona oʻzbek boʻldi. Uning oʻqituvchisi uchuvchi Konstantin Ivanovich Kartashov, Jjambulda tugʻilgan (keyinchalik Toshkent aeroportida ishlagan).
Urushdan oldin Toshkentda ishlash
tahrir1935 — 1941 yillarda Fuqaro aviatsiyasi flotida ishladi. Urush boshlanishi bilan u mashgʻulot eskadronini qoʻmondonlik qildi. Li-2 samolyotini 84-sonli Toshkent aviatsiya zavodidan yetkazib berardi. 1936 yildan - aviatsiyasi tarixidagi birinchi oʻzbek III darajali uchuvchisi. 1936-yilning kuzidan 1937-yil 15-yanvarigacha u uchuvchilar klubida uchuvchilikdan dars berdi, unda qizlar ham bor edi — birinchi oʻzbek parashyutchilari Oqila Ataulaeva, Bashorat Mirboboyeva va Bibiniso Boltaboyeva (keyinchalik Abdusamatning rafiqasi boʻlgan).
U respublikaning viloyat markazlarini, shuningdek, Qirgʻiziston, Tojikiston, Turkmaniston va Qozogʻistonni bogʻlaydigan yoʻnalishlarda parvoz qildi. U viloyat markazlarida yangi aerodromlar va yangi pochta etkazib berish liniyalarini tashkil qildi. 1940 yilga kelib u yagona va koʻp motorli samolyotlarning koʻpgina turlarini uchib oʻtdi: U-2, P-5, P-5, PR-5, G-2, PS-9, Chelik-3, Yak-12, UT-2 .
1941-yil mart oyida u Sirdaryo qishlogʻida uchuvchilarni tayyorlash boʻyicha oʻquv eskadroni komandiri etib tayinlandi.
Ulugʻ Vatan Urushi
tahrir1941—1942-yillarda u 71 uchuvchini oʻqitgan. Frontga yuborish soʻrovi qoniqtirilmadi. 1943-yilda u Li-2i yangi dvigatelini oʻzlashtirdi.
1944 yil fevralda frontga yuborish uchun ikkinchi talab qabul qilindi: armiyaga, Moskva yaqinida joylashgan 10-chi gvardiya aviatsiya boʻlimiga yuborildi. 1944-yil davomida u 109 navbatchilikni amalga oshirdi — kechasi va front chizigʻida dushmanning orqa qismida, havo orqali razvedka qilish, partizan otryadlarini etkazib berish. Ekipaj tarkibida uchuvchi Pyotr Gordienko, navigator Nikolay Aleksandrovich Smirnov, parvozlar boʻyicha mexanik Ivan Demin va parvoz muhandisi Mixail Kalinkin bor edi.
Soʻngra, uning ekipaji va Di Barilova ekipaj Ravno shahrida koʻchib keldi, keyinchalik Lublin shahriga. U yerda ular Polsha partizan harakati xodimlari topshirigʻiga boʻyicha parvozlarni amalga oshirishadi . Yil oxirida 60 dan ortiq jangavor parvozlari uchun Toymetov II-darajali Vatan urushi ordeni va Polshaning Virtuti Militari ordeni bilan taqdirlangan.
1945 yil 9-mayda Moskvaga Germaniyaning soʻzsiz taslim boʻlishi toʻgʻrisidagi akt va Gʻalaba bayrogʻini etkazib bergan ekipaj tarkibida boʻlgan.
Urushdan keyin
tahrirUrushdan keyin u Fuqaro Havo flotida ishladi. U 161-eskadron komandiri, Toshkent aeroporti boshligʻi boʻlgan. 1956-yili Toshkent davlat universitetining yuridik fakultetini tamomlagan, SSSR Oʻzbekiston fuqaro aviatsiyasi maʼmuriyatining bosh yurist maslahatchisi boʻlib ishlagan.
Nabirasi, vafotidan keyin tugʻilgan Bobur Toymetov, 2008-yil 14-sentyabrda Permdagi aviahalokatda vafot etdi[2].
Mukofotlar
tahrir- Qizil Bayroq ordeni (1944).
- Ikkinchi darajali Vatan urushi ordeni (1945).
- Virtuti Militari ordeni (harbiy qahramonligi uchun, Polsha), II darajali (1944).
- SSSR medallari, shu jumladan „Za boevie zaslugi“ va „Za doblestniy trud“.
- 1-darajali „Vatan urushidagi partizan“ medali[3]
Izohlar
tahrir- ↑ Ensiklopediya UzSSR, 1979.
- ↑ „Мир нашему дому“. UzMetronom.com : Независимая интернет-газета (2009). 2012-yil 10-iyulda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2012-yil 14-mart.
- ↑ Курочкин П. М. „Курс — пылающий лес“, . Курочкин П. М. Курс — пылающий лес. Сперанский М. И. Партизанскими тропами, 100000 экз, Летопись Великой Отечественной, М.: Молодая гвардия, 1984 — 97-bet.
Adabiyot
tahrir- Курочкин П. М. „Курс — пылающий лес“, . Курочкин П. М. Курс — пылающий лес. Сперанский М. И. Партизанскими тропами, 100000 экз, Летопись Великой Отечественной, М.: Молодая гвардия, 1984.
- Firsova T. Пакет особой важности // Pravda Vostoka. - 1968-yil, 9-may.
- Monaxov V. Maxsus ahamiyatga ega parvoz // Oʻzgartirish. - 1979-yil, may. - № 1247 .
- Тайметов А. „Гонцы Победы“. Наша Победа : День за днём : Проект РИА-Новости. 2012-yil 26-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2012-yil 14-mart. (WebCite saytida 2012-05-26 sanasida arxivlangan)
- Тайметов А. „Мой дед Абдусамат Тайметов…“. Победа-60 : периодич. электронное интернет-издание. 2006-yil 28-avgustda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2012-yil 14-mart. (Wayback Machine saytida 2006-08-28 sanasida arxivlangan) (Xuddi shu matn mytashkent.uz saytida[sayt ishlamaydi])
- „Тайметов Абдусамат [краткая биография“]. ЦентрАзия. 2012-yil 26-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2012-yil 14-mart. (WebCite saytida 2012-05-26 sanasida arxivlangan)
- „Узбекский пилот вошёл в историю, доставив Акт о капитуляции фашистской Германии и Знамя Победы“. 12.uz: информ. портал (2009-yil 6-yanvar). 2012-yil 26-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2012-yil 14-mart.
- „Фельдъегери Победы (они доставили в Москву Акт о капитуляции фашистской Германии и Знамя Победы)“. Сенатор: федер. информ.-аналитич. журн. 2012-yil 26-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2012-yil 14-mart. (WebCite saytida 2012-05-26 sanasida arxivlangan)
- Abdusamat Taymetovich Taymetov