Makon (arxeologiya)

Makon (arxeologiya da) — tosh va jez davrida yashagan ibtidoiy odamlarning mavsumiy, vaqtinchalik boshpanasi yoki doimiy, davriy turar joyi. K,ad. tosh davri M.lari g'or va ungurlarda (Teshiktosh, Obirahmat va boshqalar) buloq boʻylarida (Koʻlbuloq va boshqalar) joylashgan boʻlib, ular ajdodlarimizning uzoq, muddatli boshpanasi hisoblanadi. Mezolit davridan boshlab tabiiy-geografik sharoitni oʻzgarishi bilan (buyuk muzliklar davridan soʻng) ajdodlarimizning M.lari daryo va koʻl yoqalarida qad koʻtaradi va koʻproq mavsumiy xarakter kasb etali, ishlab chiqaruvchi xoʻjalik, birinchi navbatda, dehqonchilik kashf etilishi bilan M.lar oʻtroq qabilalarning doimiy turar joyiga aylangan va ular asosida keyinroq qishloq va shaharlar tarkib topgan.