Vikipediya

Street art

Street art (koʻcha sanʼati) — bu jamoat joylarida koʻrish uchun yaratilgan tasviriy sanʼat namunasi. U „mustaqil sanʼat“, „post-graffiti“, „neo-graffiti“ va „partizan sanʼati“ atamalari bilan ham mashhur[2].

C215 tomonidan Parijning 5- okrugidagi pochta qutisida chizib ketilgan French Resistance qahramoni Per Brossolette[1].

Koʻcha sanʼati graffitining dastlabki shakllaridan sanʼatning koʻproq tijorat shakliga aylandi. chunki hozirda asosiy farqlardan biri kommunikatsiya bilan bogʻliq. Koʻcha sanʼati koʻpincha oʻz maqsadini graffitidan koʻra aniqroq qilish orqali umumiy auditoriyani rad etishdan koʻra fikrni uygʻotishga qaratilgan. Ruxsat masalasi koʻcha sanʼatining asosiy eʼtibor markazida turadi. Chunki graffiti odatda noqonuniy ravishda amalga oshiriladi, holbuki koʻcha sanʼati bugungi kunda kelishuv yoki baʼzan komissiya tekshiruvi mahsuli boʻlishi mumkin. Biroq, u konseptsiya bosqichida ushbu makondan aniq foydalanish bilan jamoat joylarida namoyish etilgan anʼanaviy sanʼatdan farq qiladi.

Fon

tahrir
 
Germaniyaning Berlin devori (1986-yilda koʻrsatilgan) mavjud boʻlgan davrda (1961-1989) rassomlarning nishoni boʻlgan.

Koʻcha sanʼati — bu binolarda, koʻchalarda, poezdlarda va boshqa koʻriladigan joylarda namoyish etiladigan sanʼat asarining bir turi. Koʻpgina misollar „partizan sanʼati“ shaklida boʻlib, u rassom yashayotgan jamiyat haqida shaxsiy bayonot berishga moʻljallangan. Asar graffiti va vandalizmning boshlanishidan yangi uslublarga oʻtdi. Unda rassomlar tomoshabinlarga xabarlar yoki shunchaki goʻzallik yetkazish uchun ishlaydi[3].

Baʼzi rassomlar ijtimoiy va siyosiy muammolardan xabardorlikni oshirish usuli sifatida „aqlli vandalizm“dan foydalanishi mumkin[4]. Boshqa rassomlar esa shaxsiy sanʼat asarlarini namoyish qilish imkoniyati sifatida shahar maydonidan foydalanadilar. Rassomlar jamoat joylarida noqonuniy sanʼat asarlarini oʻrnatish bilan bogʻliq qiyinchiliklar va xavflarni ham qadrlashlari mumkin. Umumiy sabab shundaki, sanʼatni jamoat maydonidan foydalanadigan formatda yaratish, aks holda oʻz huquqidan mahrum boʻlgan sanʼatkorlarga boshqa uslublar yoki galereyalarga qaraganda ancha kengroq auditoriyani qamrab olish imkonini beradi.

Katta shahar binolariga video proektsiyalar kabi yangi media shakllari koʻcha rassomlari uchun tobora ommalashib borayotgan vositadir. Arzon apparat va dasturiy taʼminotning mavjudligi bunday sanʼat asarlarini korporativ reklamalar bilan raqobatbardosh boʻlishga imkon beradi. Shunday qilib, rassomlar oʻzlarining shaxsiy kompyuterlaridan bepul sanʼat yaratishlari mumkin, bu esa kompaniyalarning daromadlari bilan raqobatlashadi[5].

Kelib chiqishi

tahrir
 
Kevin Larmi tomonidan yaratilgsn koʻcha sanʼati, Nyu-York shahri (1985)

Devorlardagi norozilik shiorlari va siyosiy yoki ijtimoiy izohli graffiti zamonaviy graffiti va koʻcha sanʼatining asosi boʻlib, janrning bir jihati sifatida bugungacha davom etib kelmoqda. Matn yoki korporativ piktogrammalarning oddiy ikonik grafikalari koʻrinishidagi koʻcha sanʼati hudud yoki davrning taniqli, ammo sirli belgilariga aylanishi mumkin. Baʼzilar Ikkinchi jahon urushi davridagi "Kilroy shu yerda" boʻlgan graffitisini ana shunday dastlabki misollardan biri deb hisoblashadi; toʻsiq ortidan qaragan uzun burunli odamning oddiy chizilgan chizmasi. Muallif Charlz Panati oʻzining „Kilroy“ graffitisini taʼriflashda koʻcha sanʼatining umumiy jozibadorligiga bilvosita toʻxtalib, „u aytgani uchun emas, qayerda paydo boʻlgani uchungina dahshatli“ degan. Hozirgi vaqtda zamonaviy koʻcha sanʼati deb taʼriflanishi mumkin boʻlgan koʻp narsa Nyu-York shahridagi graffiti bumidan kelib chiqqan.

1980-yillarning boshidagi matnga asoslangan asarlardan (tasvirlardan) Gambletonning soya figuralari kabi vizual konseptual koʻcha sanʼatiga oʻtish sodir boʻldi[6]. Bu davr Keyt Xaringning metro reklamasi va Jan-Mishel Basquiatning SAMO teglariga tenglanadi. Hozirda „koʻcha sanʼati“ deb tan olingan narsalar aslida nomiga munosib ekanligi koʻrib chiqilishi kerak edi. Bu paytda trafaretli graffiti kabi tarmoqlar boshlanish davrida edi. Wheatpasted afishalar sanʼati guruhlar va ular ijro etgan klublarni targʻib qilish uchun ishlatilgan. Ular haqiqiy sanʼat asariga yoki nusxa koʻchirishga aylangan va 1980-yillarda butun dunyo shaharlarida odatiy narsaga aylangan.  Bu davrda AVANT sifatida ishlaydigan guruh Nyu-Yorkda ham faol edi[7]. Punk-rok musiqasining buzgʻunchi mafkuralari 1980-yillarda koʻcha sanʼatining sanʼat turi sifatida evolyutsiyaga uchrashida ham muhim rol oʻynadi. 1909-yilda „Futurizm manifestini“ yozgan Marinetti mafkurasiga „biz barcha muzeylarni yoʻq qilamiz“ degan iqtibos bilan bogʻliq boʻlishi mumkinligi aytiladi[8]. Koʻplab koʻcha rassomlari muzeylarda yashamaslikni daʼvo qiladilar. Shuning uchun sanʼat chiptasiz omma oldida boʻlishi kerak degan fikrni ilgari suradi[8].

Ilk ikonik asarlar

tahrir
 
Keyt Xaringning 1982-yilgi asl devoriy suratining 2010-yildagi rekreatsiyasi; Nyu-York shahri.

Nyu-Yorkdagi Xyuston koʻchasi va Bowery chorrahasining shimoli-gʻarbiy devori 1970-yillardan beri rassomlarning nishoniga aylangan. Bugungi kunda Bowery Mural deb ataladigan sayt graffiti rassomlari bemalol foydalanilgan tashlandiq devor sifatida paydo boʻlgan. Keyt Xaring 1982-yilda bir marta devordan foydalanish. Xaringdan keyin devor asta-sekin katta maqomga ega boʻlguncha, taniqli koʻcha rassomlari oqimini ergashtirdi. 2008-yilga kelib, devor shaxsiy boshqaruvga oʻtdi va faqat komissiya yoki taklifnoma bilan rassomlarga taqdim etiladi. 

1970-yillarning oxirida Rene Monkadaning bir qator devoriy rasmlari SoHo koʻchalarida paydo boʻla boshladi. Rasmlar „I AM THE BEST ARTIST“ (men eng yaxshi rassomman) soʻzlari bilan bezatilgan. Rene oʻzining kashshof boʻlishiga yordam berganini his qilgan. Ammo u sanʼat hamjamiyati tomonidan eʼtiborsiz qoldirildi. Keyinchalik u murdaning bosh barmogʻi sifatida tasvirlagan rasmi „badiiy provokatsiya“ning dastlabki harakati sifatida tan olingan. Bu esa oʻz davrining keng muhokamalar va suhbatlarning asosiy mavzusiga aylandi; Tegishli huquqiy ziddiyatlar, intellektual mulk, rassomning huquqlari va birinchi tuzatish haqida munozaralarga sabab boʻldi. „Street art“lar joylashgan devorlar sayyohlar va sanʼatshunos talabalar tomonidan olingan fotosuratlar, shuningdek, reklama maketlari va Hollywood filmlari uchun mashhur fon boʻldi.

Buyuk Franko — „Garlemning Pikassosi“ nomi bilan tanilgan dunyoga mashhur koʻcha rassomi, shuningdek, oʻzining yangi sanʼat shakli bilan ham tanilgan. 1968-yilda Martin Lyuter King oʻldirilganida koʻchalarda tartibsizliklar boʻlgan. Oʻsha voqealardan keyin Garlem doʻkonlariga rasmlar chizib ketgan. Shundan boshlab yakshanba kunlari 125-koʻchaning gʻarbdan sharqiy tomoniga 200 dan ortiq darvozalarni chizgan.Garlemdagi 125-koʻcha metall biznes darvozalaridagi ajoyib rasmlari tufayli odamlar orasida „Franko koʻchasi“ nomi bilan tanilgan[9].

Qonuniylik va etika

tahrir

Koʻcha sanʼatida koʻplab muammolar boʻlishi tabiiy. Ishtirok etgan tomonlar orasida rassom, shahar yoki shahar hokimiyati, moʻljallangan oluvchi va asar namoyish etilgan tuzilma yoki vosita egasi boʻlishi mumkin. Masalan, 2014-yilda Angliyaning Bristol shahrida sodir boʻlishi mumkin boʻlgan huquqiy, axloqiy va axloqiy savollarni koʻrsatadigan voqea. Benksining „Mobil oshiqlar“ asari jamoat eshigidagi faneraga chizilgan, soʻngra fuqaro uni oʻgʻil bolalar klubiga pul yigʻish uchun sotib yubormoqchi boʻlgan. Shahar hukumati oʻz navbatida sanʼat asarini musodara qildi va muzeyga qoʻydi. koʻcha sanʼatidagi nizolar va kelishmovchiliklar ham qonuniy hal etilishi kerak boʻlgan muammolardir[10].

Mualliflik huquqi

tahrir

Amerika Qoʻshma Shtatlari qonunlariga koʻra, koʻcha sanʼati asarlari qonuniy ravishda oʻrnatilgan va ikkita qoʻshimcha shartni bajara olsa, mualliflik huquqi himoyasini topishi kerak. Bular asardagi oʻziga xoslik va uning moddiy muhitda mustahkamlanganligi[11]. Ushbu mualliflik huquqi rassomning umri davomida saqlanib qoladi[12]. Agar ikki rassom oʻrtasida hamkorlik mavjud boʻlsa, ikkalasi ham mualliflik huquqiga umumiy egalik qiladi[13]. Koʻcha rassomlari ham oʻz ishlarida mualliflik huquqidan kelib chiqadigan iqtisodiy huquqlardan mustaqil ravishda maʼnaviy huquqlarga ega. Bularga daxlsizlik huquqi va atribut huquqi kiradi[14]. Soʻnggi paytlarda koʻcha sanʼati sanʼatshunoslar orasida eʼtirof etila boshladi. Buning oqibatida baʼzi yirik kompaniyalar ushbu sanʼatdan reklama sifatida ruxsatsiz foydalanganliklari uchun muammolarga duch kelishdi. Masalan, moda sohasida faoliyat olib boruvchi H&M reklama seriyasida Jeysonning „Revok“ koʻcha sanʼatidan foydalangan[15]. Biroq musllifning eʼtirozlariga javoban H&M sudga daʼvo arizasi bilan murojaat qilib, asar „jinoiy xulq-atvor mahsuloti“ boʻlgani sababli uni mualliflik huquqi bilan himoya qila olmasligini daʼvo qiladi. Shunga qaramay sud hukmi chiqqunga qadar, ikki tomon ham oʻzaro kelishuvga erishadi[16]. Bu kompaniyalar odatda qimmat va koʻp vaqt talab qiladigan sud jarayonlaridan qochish uchun muammolarni suddan tashqarida hal qilishadi.

Koʻcha sanʼati, partizan sanʼati va graffiti

tahrir
 
Partizan sanʼati, Fasimning Alcoi shahridagi gumanistik devoriy surati, 2018-yil, Valensiya, Ispaniya.

Shimoliy Amerika

tahrir

Nyu-York shahri butun dunyodan rassomlarni oʻziga jalb qiladi[17]. Manhettenda „post-graffiti“ koʻcha sanʼati 1980-yillarda oʻsha paytda boʻsh boʻlgan SoHo va Quyi Sharq tomonidagi mahallalardan rivojlanib bordi. Chelsi sanʼat okrugi yana bir hududga aylandi. Hududiy galereyalar ham koʻcha rassomi asarlarining rasmiy koʻrgazmalariga mezbonlik qiladi[18]. Nyu-York shahrining norasmiy Mural tumani Bruklinning Bushvik mahallasida joylashgan boʻlib, Bushvik kollektivi nomli notijorat tashkilot tomonidan kuratorlik darvozaboni nazorati ostida.

Chikagoda koʻcha sanʼatining koʻplab shakllari paydo boʻladi. Ammo Chikagoning hamma joyida koʻrish mumkin boʻlgan eng mashhur rassomlardan baʼzilari Sentrok, Jc Rivera (The Bear Champ) va Hebru Brantlidir.

 
Manhettondagi koʻcha sanʼati, Nyu-York shahri, 2017-yil 15-sentyabr
 
Xuan Pinedaning Vashingtondagi koʻcha sanʼati

Meksika Meksikada koʻcha sanʼatining namoyon boʻlishi 80-yillarning oxirida Mexiko shahrida, shahar shimolidagi koʻp xonadonli binolar ichida, shuningdek, metroda boshlangan. Oʻshandan beri shahar sanʼati va graffiti metropolning turli shahar zallarida madaniy oʻziga xoslikning muhim qismini tashkil etdi. Ayni paytda turli xil uyushmalar va guruhlar Mexiko shahrida va butun mamlakat boʻylab shahar sanʼati uchun joylarni yaratish va qidirishga bagʻishlangan. Hatto bir nechta milliy va xorijiy yoki rivojlanayotgan va konsolidatsiyalangan rassomlar oʻz sanʼatini Lotin Amerikasi mamlakatiga olib borishdi.

Janubiy Amerika

tahrir

Buenos-Aires koʻplab metro stantsiyalari va jamoat joylarida oʻzining keng koʻlamli devoriy rasmlari va sanʼat asarlari bilan shuhrat qozondi. Birinchi graffiti rassomlari 1990-yillarning oʻrtalarida Yevropa va Janubiy Amerikaning boshqa mamlakatlariga tashrif buyurganlaridan keyin Argentina poytaxti koʻchalarida rasm chizishni boshladilar. Argentinadagi birinchi taniqli koʻcha rassomlaridan biri „Pelado“ laqabli Alfredo Segatori boʻlib, u 1994-yilda rasm chizishni boshlagan va Argentinadagi eng katta devor rasmi[19] boʻyicha 2000 kvadrat metrdan koʻproq oʻlchamdagi rekordga ega.

Buzilishi rejalashtirilgan binolarning koʻpligi koʻplab rassomlarni boʻsh rasmlar bilan taʼminlaydi va rasmiylar rassomlarning asarlarini olib tashlashga ulgurmaydi. „Aholining zichligi“ va „shahar tashvishi“ „Grafiteiros“ tomonidan oʻzlarining koʻcha sanʼatida va pichaçaoda ifodalangan umumiy motiflar boʻlib, ular sinfiy mojaro hissiyotlarini bildiradi.

Nufuzli braziliyalik koʻcha rassomlari orasida Klaudio Ethos, Os Gemeos, Vitche, Onesto va Gerbert Baglione bor[20].

Karakasning dastlabida bu sanʼat asarlari koʻproq madaniy hayot, siyosat bilan bogʻliq edi. Yillar davomida Venesuelada koʻcha sanʼati rivojlanib bordi. Siyosiy aksentli asarlar mamlakat koʻchalarida yulduz boʻlishda davom etdi. Shu bilan birga madaniyat maydonning bir qismiga aylandi.

Yevropa

tahrir
 
Banksy doʻkoni, Mayfair, London. Uning siyosiylashgan koʻcha sanʼati Buyuk Britaniyada va butun dunyoda paydo boʻldi[21].
 
Edvard fon Lõngusning Tartuda giyohvandlikka qarshi urush haqidagi ijtimoiy-tanqidiy asari

London dunyodagi eng koʻp graffiti tarafdori boʻlgan shaharlardan biri. Rasmiy ravishda qoralangan va qarshiliklarga uchraganiga qaramay, street art juda koʻp muxlislarga ega va koʻp jihatdan jamoatchilik tomonidan qabul qilinadi. Masalan, Stikning tayoq figuralari[22].Dulwich Outdoor Gallery, Street Art London bilan hamkorlikda, Dulvichdagi koʻcha sanʼatining ochiq „galereyasi“ boʻlib, Londonning janubi-sharqida joylashgan. Dulvich rasmlar galereyasida anʼanaviy rasmlarga asoslangan asarlar mavjud[23].

Bristol koʻcha sanʼatining koʻzga koʻringan sahnasiga ega. Benksining muvaffaqiyati tufayli[24] koʻplab yirik va rang-barang devor rasmlari shaharning hududlarida hukmronlik qiladi.

Polshada Sainer va Bezt kabi rassomlar binolar va devorlarga ulkan devor rasmlarini chizishi bilan mashhur[25].

Parij, Fransiyada Space Invader, Jef Aérosol, SP 38 va Zevs kabi rassomlar yashaydigan faol koʻcha sanʼati sahnasi mavjud. Baʼzilar Fransiyadagi koʻcha sanʼatining kelib chiqishini 1940-yillardagi Lettrizm va 1950-yillarning oxiridan boshlab Parij devorlariga chizilgan situatsionistik shiorlar bilan bogʻlaydi. 1960-yillarning yangi realistlari, jumladan Jak de la Villegle, Iv Klein va Arman jamoat joylari bilan oʻzaro aloqada boʻlishdi. Ammo pop-art singari anʼanaviy studiya-galereya munosabatlarini saqlab qolishdi. 1962-yilda Kristo va Jan-Klodning Rideau de Fer (Temir parda) koʻcha instalyatsiyasi ruxsat etilmagan koʻcha sanʼatining dastlabki namunasi sifatida keltirilgan. 1970-yillarda Parij metrosida Daniel Burenning saytga xos ishi paydo boʻldi. Blek le Rat va Figuration Libre harakati 1980-yillarda faollashdi[26]. 13-okrugi Street Art 13 loyihasi orqali koʻcha sanʼatini faol ravishda targʻib qilmoqda. Bunga Londondan D*Face tomonidan yaratilgan ikkita ajoyib freska kiradi: „Sevgi bizni ajratmaydi“ va „Turncoat“[27]. Fransiya 2014-yilning oktyabridan 2015-yilning martigacha Fondation EDF Jérom Catzning „#STREET ART, L’INNOVATION AU CŒUR D’UN MOUVEMENT“ koʻrgazmasiga mezbonlik qildi. Unda Shepard Fairey, JR Mark Jenkins, Zevz kabi rassomlarning asarlari bilan birlashtirilgan yangi texnologiyalar namoyish etildi. Koʻrgazma 1990-yilda ochilganidan beri EDFda eng koʻp tashrif buyurilgan ikkinchi koʻrgazma boʻldi[28][29].

Ispaniyada Madrid va Barselona eng koʻp graffiti boʻlgan shaharlar hsoblanadi. Bundan tashqari Valensiya, Saragosa va Malagada ham koʻcha sanʼati sahnalari mavjud[30].

 
Koʻcha rassomi (boʻrlar), Florensiya, Italiya

Italiya 1990-yillarning oxiridan boshlab koʻcha sanʼatida juda faol. Eng mashhur koʻcha rassomlari BLU, 108 va Sten Lexlar sanaladi[31].

Fayl:Graffiti Panorama rome.jpg
 
Rim, Italiya
  •  
    Parijdagi WATTTS koʻcha sanʼati
  •  
    Gollandiyalik koʻcha rassomi Ces53 tomonidan chizilgan "Global anʼanadagi" rasm
  •  
    Portugaliyaning Sesimbra shahridagi koʻcha sanʼati
  •  
    Nicola Pragera tomonidan Heidelbergdagi Grafik-domen
  •  
    BLU tomonidan suratga olingan, Gazo sektori, Praga
  •  
    Polshaning Katovitse shahridagi koʻcha sanʼati
  •  
    Kosovoning eski Prizren shahridagi koʻcha sanʼati
  •  
    2017-yilda Germaniyaning Mannheim shahrida Nevercrew tomonidan amalga oshirilgan „Targʻibot mashinasi“ devor rasmi.
  •  
    Bleepsgrning Afinadagi ishi
  •  
    Lie Lie Land, Islington, Londondagi ayol rassomi Bambi tomonidan chizilgan.
  •  
    "Vaqtning geometrik chegaralari", Tbilisidagi koʻcha sanʼati.
  •  
    Gamburgdagi El-Bocho (Germaniya)
  •  
    Yoʻlda graffiti, Latviya
  •  
    Portugaliyalik koʻcha rassomi Artur Bordalo (BordaloII) Aberdindagi NuArt festivalida (2018) chiqindidan yasalgan yagona shoxchani

Osiyo

tahrir

Hindiston

tahrir

Hindistonda koʻcha sanʼati juda mashhur. Koʻpgina filmlar va teleseriallar reklama materiallari koʻcha rassomlari tomonidan yaratilgan. 1960-yildan 1990-yilgacha koʻcha plakatlari yaxshigina rivojlandi va tomoshabinlarni hayratda qoldirdi. 1990-yillarda qoʻlda boʻyalgan afishalar teatrlar tashqarisidagi egiluvchan bannerlar bilan almashtirila boshlandi. 2000-yillardan keyin koʻcha afishalarining mashhurligi pasayib, oʻrnini raqamli bosma plakatlar egalladi. Oʻshandan beri Hindistonda koʻcha sanʼati rasmlari va chizmalariga boʻlgan eʼtibor pasaygan.

Malayziya

tahrir
 
Litvalik rassom Ernest Zaxarevichning Arman koʻchasidagi „Velosipeddagi kichkina bolalar“ devoriy surati

Jorjtaunning Penang shahrida litvalik rassom Ernest Zaxarevich mahalliy madaniyat, aholi va turmush tarzini aks ettiruvchi bir qator devor rasmlarini yaratgan[32]. Endilikda ular Jorjtaunning mashhur madaniy yodgorliklari boʻlib , „Velosipeddagi bolalar“ shaharning eng koʻp suratga olinadigan joylaridan biriga aylangan[33].

Janubiy Koreya

tahrir

Janubiy Koreyaning ikkinchi yirik shahri Pusanda nemis rassomi Xendrik Beykirx 70 metrli devor rasmini yaratdi. Yaratilgan paytda Osiyodagi eng baland koʻcha sanʼati hisoblangan (2012-yil). Monoxromatik devorga baliqchi tasvirlangan[34]. U Public Delivery tomonidan tashkil etilgan[35].

Yangi Zelandiya

tahrir
 
Dunedinning Southern Cross mehmonxonasi devoridagi rasm

Dunedin Yangi Zelandiyada „rasmiy“ koʻcha sanʼatiga kashshof boʻldi. 1980-yillarda rassom Jon Noukes tomonidan oltmishdan ortiq avtobus parklariga noyob devor rasmlari chizildi, ularning aksariyati mahalliy sahnalar yoki oʻz joylari nomlaridan ilhomlangan sahnalarni aks ettiradi[36]. Dunedin shahar kengashi shundan beri shahar atrofidagi elektr qutilarini bezash uchun bir qator shunga oʻxshash dizaynlarni oʻylab topdi. 2000-yillarning boshlarida xalqaro koʻcha sanʼati festivali boʻlib oʻtganidan beri koʻcha devoriy rasmlari Dunedin shahrining mashhur qoʻshimchasiga aylandi. Mahalliy va xorijlik rassomlarning 30 dan ortiq asarlari markaziy shaharga qoʻshildi[37]. Ular orasida Yangi Zelandiyaning eng baland asarlaridan biri Fintan Magi tomonidan chizilgan Southern Cross mehmonxonasi devoridagi yetti qavatli devoriy rasm ham bor[38].

Oʻzbekiston

Oʻzbekistonda bu sanʼat turi ommalashmagan. 2020-yilda „Inkuzart“ nomi bilan ilk koʻcha rassomi oʻz faoliyatini boshladi[39]. Uning „Odam Atoning yaralishi“, „Umid koʻzi“, „Farishta qanotli shifokor“, „Oy 15/15“, „Bolalar qutqaradi“ kabi rasmlari xalq orasida muhokamalarga sabab boʻldi. Rassomni tarmoq foydalanuvchilari „Inkuzart“, „Tungi rassom“, „Koʻcha rassomi“, „Chilonzorlik benksi“ nomlari bilan taniydi. U shaxsini ommaga bildirishni istamagan[40][41].

Manbalar

tahrir
  1. ↑ „Autour du Panthéon, la chasse aux portraits est ouverte !“, BeauxArts (in French), 11 July 2018
  2. ↑ https://www.nytimes.com Aerosol Art („… in favor of the catchall 'Independent Public Artʼ“).
  3. ↑ Antonova, Maria. 2014. „Street Art.“ Russian Life 57 (5):17
  4. ↑ „Student art project is vandalism for a cause“. The Herald-Times. 2012-yil 20-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 4-aprel 2011-yil.
  5. ↑ Geek Graffiti: A Study in Computation, Gesture and Graffiti Analysis
  6. ↑ Robinson, David (1990) Soho Walls — Beyond Graffiti, Thames & Hudson, NY, ISBN 978-0-500-27602-0
  7. ↑ Drasher, Katherine. „Avant's on the Street“. The Villager (30-iyun 1983-yil), s. 31–32. Qaraldi: 29-avgust 2009-yil.
  8. ↑ 8,0 8,1 Zox-Weaver, Annalisa (1-iyun 2015-yil). „Institutional Guerilla Art Open Access: The Public Sculpture of Florentijn Hofman“. Sculpture Review. 3-jild, № 22–26.{{cite magazine}}: CS1 maint: date format ()
  9. ↑ „Home“. francothegreat.com.
  10. ↑ Salib, Peter (2015-yil kuz). „The Law of Banksy: Who Owns Street Art?“. University of Chicago Law Review. 82-jild, № 4. 293-bet. SSRN 2711789. {{cite magazine}}: sana kiritilishi kerak boʻlgan parametrga berilgan qiymatni tekshirish lozim: |date= (yordam)
  11. ↑ 17 U.S.C. § 102
  12. ↑ 17 U.S. Code § 302
  13. ↑ 17 U.S. Code § 201
  14. ↑ "moral, adj.". OED Online. September 2011. Oxford University Press. 25 October 2011.
  15. ↑ H&M Lawsuit Against Street Artist Could Change Copyright Law. (2018). Hyperallergic. Retrieved 28 April 2019, from https://hyperallergic.com/432709/hm-lawsuit-street-artist-revok-copyright-law/
  16. ↑ Id.
  17. ↑ Rojo, Jaime. Street Art New York. Prestel Pub, 2010. ISBN 978-3-7913-4428-7. 
  18. ↑ Seth Kugel (9 March 2008) „To the Trained Eye, Museum Pieces Lurk Everywhere“, The New York Times
  19. ↑ „Colorful mural might be world's longest | Reuters.com“. mobile.reuters.com. 12-avgust 2018-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 3-oktabr 2022-yil.
  20. ↑ Romero, Simon (29 January 2012) „At War With São Pauloʻs Establishment, Black Paint in Hand“, The New York Times
  21. ↑ "The Banksy Paradox: 7 Sides to the World’s Most Infamous Street Artist, 19 July 2007
  22. ↑ „Walking with Stik“. Dulwich OnView, UK (12-iyun 2012-yil). 2016-yil 21-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 17-iyun 2012-yil.
  23. ↑ Beazley, Ingrid. Street Art, Fine Art. London: Heni Publishing, 2015. ISBN 978-0-9568738-5-9. 
  24. ↑ „Has Banksy struck in Primrose Hill?“. BBC News (11-iyun 2010-yil).
  25. ↑ „Huge murals on buildings created by artist duo ETAM CRU“. NetDost (16-yanvar 2014-yil). 20-yanvar 2014-yilda asl nusxadan arxivlangan.
  26. ↑ „10 Stencil Artists Changing the Way We Look at the City“ (inglizcha). My Modern Met (22-may 2017-yil). Qaraldi: 10-iyul 2018-yil.
  27. ↑ „Street Art in 13 Arrondissement“. Paris Digest (2018). Qaraldi: 22-oktabr 2018-yil.
  28. ↑ Fondation EDF (2-mart 2015-yil). „IMMENSE SUCCES POUR L'EXPOSITION AVEC 113 228 VISITEURS !“ (fr). Press-reliz. Qaraldi: 2018-yil 30-dekabr.
  29. ↑ Barba-Court. „John Hamon: The Enigmatic, Enduring Mystery Of Paris“. Plain Magazine (2018-yil 18-may). 20-may 2019-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 20-may 2019-yil.
  30. ↑ „Street Art, Art Culture Style“ (inglizcha). Hisour (8-aprel 2018-yil). Qaraldi: 10-mart 2021-yil.
  31. ↑ Stewart, Jessica. Street Art Stories Roma. Mondo Bizzarro, 1-yanvar 2013-yil — 128-bet. ISBN 978-8896850152. 
  32. ↑ Lim. „The good, bad and ugly of street artist Ernest Zacharevic's murals“. Today (24-aprel 2015-yil). Qaraldi: 26-aprel 2015-yil.
  33. ↑ Winnie Yeoh. „The Guardian picks Little Children“. The Star (3-noyabr 2013-yil).
  34. ↑ Asiaʼs Tallest Mural in South Korea by Hendrik Beikirch
  35. ↑ „Asia's tallest mural – By Hendrik Beikirch“ (5-sentabr 2012-yil). Qaraldi: 29-iyul 2015-yil.
  36. ↑ "Tribute to bus shelter artist unveiled, „ Otago Daily Times, 17 April 2012. Retrieved 1 December 2018.
  37. ↑ “Artworks (Wayback Machine saytida 2018-11-22 sanasida arxivlangan), " dunedinstreetart.co Retrieved 1 December 2018.
  38. ↑ This was New Zealand’s tallest street mural until the creation of a nine-storey mural in Invercargill in 2019.
  39. ↑ https://www.gazeta.uz/ru/2020/06/20/inkuzart/
  40. ↑ https://daryo.uz/2021/10/24/chilonzorlik-benksi-inkuzart-ozbekiston-prezidenti-sayloviga-bagishlab-graffiti-chizdi-unda-kalmar-oyiniga-ham-ishora-bor/
  41. ↑ https://www.xabar.uz/madaniyat/benzin-joniga-qasd-qilish-inkuzartning-yangi-asari
 
 Vikiomborda Street art
haqida turkum mavjud 
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Street_art&oldid=5231172" dan olindi