Marjon — 1) munchoq va shahrik.ni ipga qator tizib yasaladigan ayollar taqin-chogʻi. Munchoqlari turli shakldagi bezak toshlar (serdolik, marmar, feruza, oltin, kumush va boshqalar)dan iborat boʻlib, bir yoki bir necha qatorli qilib boʻyinga taqiladi. Suyak va sopol donalaridan yasalgan Marjonlar Oʻzbekiston hududida miloddan avvalgi 4–3ming yillikka oid manzilgohlardan topilgan. Jez davrida Marjonning turli (och tusli, marmar, oq, och qizil yoki kulrang toshlar, sopol, bronza va suyaklardan sillits yoki sodda naqshli) xillari tarqalgan. Saqlanib qolgan devoriy rasmlar (jumladan, Bolaliktepa devoriy rasmlari)da Marjonning turli tasvirini koʻrish mumkin. Marjonning markaziga, baʼzan chetlariga tumorchalar qoʻshilgan; 2) zargarlikda ishlatiladigan bezak tosh; dengiz jonivorlari qoldiklaridan iborat; uzunchoq (shohmarjon), dumaloq (tanamarjon) va boshqa shaklli turlaridan ziynat buyumlari (zirak, tillaqosh, tumor va boshqalar)ni bezashda foydalaniladi; 3) miskarlikyu. qumgʻonning qorniga qalamcha bilan solingan dumaloq gul[1]. 4) shoda degan maʼnoga ham ega hisoblanadi.

Manbalar

tahrir
  1. OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil