Qoʻrgʻontepa (Ishtixon)
Qoʻrgʻontepa – Ishtixon tumani Orlot qishlogʻida joylashgan. Qishloq 1979-yilda oʻralgan devorlarning muntazam konturlari va antiqa turdagi koʻtarilgan kengliklari bilan Galina Pugachenkova bilan boʻlgan ekspertiza guruhining eʼtiborini tortgan. 1980—1984-yillarda guruh oʻz arxeologik ishini olib borgan. Topografik jihatdan hududni uchta boʻlimga ajratishgan: qal’a, Shahriston-I va uning ikkinchi, keyingi qismi Shahriston-Il.
Qoʻrgʻontepa | |
---|---|
Meʼros obyekti | |
41°18′0″N 69°16′0″E / 41.30000°N 69.26667°E | |
Mamlakat | Oʻzbekiston |
Ilk eslatilishi | Eramizdan avvalgi 7-8 asr |
Markazi balandligi | 650 m |
Rasmiy til(lar)i | Oʻzbekcha |
|
Istehkomning tuzilishi
tahrirQal’aning yoʻnalishi ham, oʻziga xos konfiguratsiyasi ham koʻrinishidan u asos solingan tepalikning shakli va yoʻnalishi bilan belgilanadi: janubiy yarmida toʻrtburchaklar, keyin burchak ostida beshburchak konturga ega boʻlgan ikki qirrani hosil qilgan. Qal’aning oʻlchamlari tepada 85×60 m, tagida 150×130 m, uning atrofidagi madaniy qatlamlar darajasiga nisbatan 15—20 m chuqurlikdagi ariq bilan oʻralgan. Koʻrinishidan, shaharning asosiy istehkomlari atrofida binolar qurilgan paytga kelib, Shahriston-ll istehkom devorlari bilan oʻralgan. Uning konturi toʻgʻri toʻrtburchak shaklda boʻlib, baʼzi joylarda ilk devor qoldiqlari bor. Devorning janubi-gʻarbiy tomonidagi uzunligi 650 m gacha, shimoli-sharqiy qismidan esa devor singan. Janubi-shariy tomonda devorlarni 550 m gacha, shimoli-gʻarbiy tomonda esa 400 m gacha kuzatish mumkin. Shahriston-lIning umumiy yuz uzunligi ham 650 m ga yetgan.
Qadimiy shaharlar qurilishi muhim elementaridan biri istehkom boʻlganligi sababli ekspeditsiya oʻz ishini uni oʻrganishga harakat qilgan. Qoʻrgʻon va har ikkala Shahriston devorlaridan boʻlaklar yasalib, qoʻrgʻonda qidiruv qazishmalari olib borilgan. Shimoli-sharqqa nisbatan qiya – qalinligi 1,8 m boʻlgan devor 1,6 m toʻgʻri burchakli egilish hosil qilgan va keyin gʻarbga tomon 3,5 m toʻsiq hosil qilgan.
Kombinatsiyalangan devor balandligi 10 sm dan 18 sm gacha boʻlgan chiziqli paxsa va sariq loydan (oʻlchamlari 50—51 × 25—26 x 9—10 sm) bir qator pishiq gʻishtlardan yasalgan boʻlgan. Bu devor uning tashqi tomonidan butunlay loy gʻisht (7x25x8 sm) bilan qoplangan. Bu turdagi qoʻshma gʻishtli paxsa va keng shaklda ajratilgan toʻgʻri burchakli loy gʻishtlar 6—8-asrlarning ilk oʻrta asr yodgorliklarida (Soʻgʻd (Panjikent), ShoSh (Toshkentdagi Oqtepa), Fargʻona (Munchoktepa)) mavjud. Tanishuvning bilvosita tasdigʻi bu devor orqasidagi vayronalar ichida qirrali va olmos shaklidagi bezakli ossuariy parchasining topilganligi. Qurilish tarixi 7—8 asrlarga toʻgʻri keladi. Arablar Soʻgʻdni bosib olishgandan soʻng Qoʻrgʻontepa tashlab ketilgan.
Shahriston-ll qazishmalarida 18-19-aslarda qal’a tepasining keyingi yashash joyidan (2—4 m gacha) koʻp sonli qatlamlar (koʻmir, uy hayvonlarining suyaklari va qoʻpol keramika boʻlaklari) topilgan. Bu davrda mahalliy chorvadorlar yashagan. Ehtimol dehqonchilik qilgan.
Shaxriston-Il kuchli eroziyaga uchragan devorining tuzilishi shimoli-gʻarbiy yuzidagi kesma orqali aniqlangan. U 50—80 sm balandlikdagi paxsa qatorlarida oʻralgan boʻlib, qiya yoriqlar unga blokli tuzilish koʻrinishini bergan. Ammo bu notekis qisqarishning natijasidir. Poydevordagi devor qalinligi 5,5 m ni tashkil qilgan. Shuningdek, Shahriston-I hududidan 7—3 asrga borib tarqaladigan Sugʻd kulollariga xos boʻlgan yupqa stakan, koʻzalar, nayzalar va turli kulolchilik namunalari topilgan. Bu davrda sobiq tekislangan devori paxsa uylar qad rostlagan. Qadimgi Baqtiriyadan farqli oʻlaroq, bu erda qurilish asosan taxtadan qilingan. Ushbu hududda 7—8-asr boshlariga mansub toʻrtburchak teshikli asl mis sugʻd tangasi (Ixshid Varhumon zarb qilgan kvadrat toʻrtburchakli sugʻd tangasi) topilgan. Shuningdek, oʻrganilgan tepalik maydoni 10—15 ta xonadonni oʻz ichiga olgan. 120m² da yettita qabr topilgan va barchasi musulmon urf odatlariga binoan dafn qilingan. Shahriston-II ning eng qiziqarli obyekti xalq tomonidan ataladigan Tillatepadir. Shuningdek, Shahriston-II hududida olov ibodatxonasi va undan qoldiqlar topilgan[1].
Manbalar
tahrir- ↑ Galina Pugachenkova. Qadimgi Miyonqol. Toshkent: Fan, 1989-yil 9-mart — 67,107-bet. ISBN 978-9943-7673-7-9.