Vikipediya

Goʻygoʻl

Goʻygoʻl (ozarbayjoncha: Göygöl (tinglang)ⓘ, nemischa: Helenendorf) (1931-1938-yillarda Yelenino, 1938-2008-yillarda Xonlar) Ozarbayjonning shimoli-gʻarbidagi shahar, munisipalitet va Goʻygoʻl tumanining maʼmuriy markazi. U Ozarbayjonning uchinchi yirik shahri Ganjadan 10 km (6 mi) janubda joylashgan. Goʻygʻol shahrida 37200 nafar aholi istiqomat qiladi (2010-yil). Munitsipalitet tarkibiga Goʻygol shahri va Qizilqoya qishlogʻi kiradi[2].

Goʻygoʻl

ozarbayjoncha: Şuşa
armancha: Շուշի
Shahar va munitsipalitet
A treet in Goygol
Goʻygoʻldagi koʻcha
St.John's Church, Goygol
Muqaddas Iohann cherkovi
A house in German architecture
Nemis meʼmorchiligidagi uy
A house in German architecture
Nemis meʼmorchiligidagi uy
A house in German architecture
Nemis meʼmorchiligidagi uy
A house in German architecture
Nemis meʼmorchiligidagi uy
A house in German architecture
Nemis meʼmorchiligidagi uy
A park in Goygol
Goʻygoʻl bogʻi
40°35′13″N 46°18′57″E / 40.58694°N 46.31583°E / 40.58694; 46.31583
Mamlakat Ozarbayjon
Tuman Goʻygoʻl
Hukumat
Asos solingan 1819
Markazi balandligi 697 m
Rasmiy til(lar)i ozarbayjon tili
Aholisi
 (2010)
 37 280[1]
Vaqt mintaqasi UTC+4:00
Telefon kodi +994 230
Goʻygoʻl xaritada
Goʻygoʻl
Goʻygoʻl

Geografiyasi

tahrir

Joylashuvi

tahrir

Goʻygoʻl Ozarbayjon shimoli-gʻarbida, Ganja shahridan 10 km (6 mi) janubda Kichik Kavkaz togʻlarining Murovdağ etaklarida joylashgan. Kura daryosi havzasida joylashgan boʻlib, shahardan Ganja daryosi (Ganjachoy) oqib oʻtadi. Ganjaga boradigan yoʻl uni Boku-Qazax temir yoʻli bilan bogʻlaydi va Ganjaga avtomobil yoʻli bor.

Iqlimi

tahrir

Goʻygol nam subtropik iqlimga ega (Köppen iqlim tasnifi: Cfa). Oʻrtacha harorati 24.2 °C (75.6 °F) boʻlgan eng issiq oy iyuldir, oʻrtacha harorati 1.1 °C (34.0 °F) boʻlgan yanvar eng sovuq oydir. Eng yomgʻirli oy — may, oʻrtacha yogʻingarchilik miqdori 69 mm (2.7 in)[3].

Tarixi

tahrir
 
Nemis lyuteran cherkovi, 1908-yil

Goʻygoʻlda kamida X asrdan beri aholi punkti mavjud. 1990-yillarda keng qabriston qazilgan boʻlib, unda koʻplab bronza qurollar (qilich, xanjar, bolta), baʼzi zargarlik buyumlari (uzuklar, bilaguzuklar, marjonlarni) va geometrik naqshli qora loydan yasalgan idishlar topilgan[4], ulardan baʼzilari mahalliy muzeyda koʻrgazmaga qoʻyilgan[5].

Ganja xonligi davrida bu yerdagi tatar shaharchasi Hanahlar nomi bilan tanilgan. Keyinchalik 1795-yilda Qojarlar sulolasi tomonidan bosib olindi[6]. 1804-yilda boshlangan va 1813-yilda Guliston tinchlik shartnomasi bilan rasmiylashtirilgan hududning Rossiya tomonidan bosib olinishi davrida tashlab ketilgan[7].

Helenendorfga 1819-yilda vyurtemberglik nemislar tomonidan podshoh Aleksandr I yordami bilan asos solingan. Hudud chor davrida Narimanov nomi bilan mashhur edi. 1930-yilda maʼmuriy markazi Helenendorf boʻlgan rayon (tuman) tashkil etildi.

Mustamlakachilar mulkini musodara qilish va Helenendorfda kollektivlashtirish 1926-yilda uch jamoa yetakchisi Gottlob Hummel, Geynrix Vorer va Frits Reytenbaxning aksilinqilobiy va millatchilik faoliyatida ayblanib, sud jarayoni bilan boshlandi. Ular sudlangan, mol-mulki musodara qilingan va Qozogʻistondagi mehnat lageriga joʻnatilgan[8]. 1935-yilga kelib bu hududdagi 600 dan ortiq nemis oilalari „josuslikda“ ayblanib, mehnat lagerlariga joʻnatildi[8].

1931-yilda shaharcha Yelenino, 1938-yilda esa ozarbayjonlik mehnat tashkilotchisi Xonlar Safaraliyev sharafiga shaharcha Xonlar deb oʻzgartirildi[4] va tuman ham Xonlar deb ataldi.

1941-yil oktyabr oyida Iosif Stalin buyrugʻi bilan qolgan nemis aholisi Qozogʻiston, Oʻrta Osiyo va Sibirga surgun qilindi[9].

2008-yilda Xonlar yaqin atrofdagi koʻl nomi bilan Goʻygʻol deb oʻzgartirildi, tuman esa Goʻygʻol tumaniga aylandi[10].

Helenendorf

tahrir

Helenendorf — 1819-yilda Kavkazortida (hozirgi Ozarbayjon hududi) Shvabiyadan kelgan koʻchmanchilar tomonidan tashkil etilgan nemis aholi punkti. Rossiya imperatori Pavel I ning qizi Buyuk Gertsog Yelena Pavlovna sharafiga nomlangan. 1938-yilda uning nomi Xonlar, 2008-yilda esa Goʻygoʻl deb oʻzgartirilgan.

Koloniyaning tashkil etilishi

tahrir

1817-yil 10-mayda Rossiya imperatori Aleksandr I 700 nafar Svabiya oilasini Kavkazortiga koʻchirish toʻgʻrisidagi petitsiyaga imzo chekdi. Ulm shahri yigʻilish punkti etib tayinlandi, u yerdan koʻchmanchilar Dunay boʻylab kemalarda Izmoilga joʻnatildi. Karantindan soʻng ular qishlash uchun Qora dengiz boʻyidagi nemis koloniyalari Peterstal, Yozefstal, Karlstal va boshqa Svabiya qishloqlariga joylashtirildi. Koʻchmanchilar 1819-yil avgust oyida kazaklar hamrohligida Kavkazortiga kelishdi. Ulmdan chiqqan yetti yuzta oiladan toʻrt yuzga yaqingina manzilga yetib keldi. Koʻchmanchilarning bir qismi kasallikdan yoʻlda vafot etgan, boshqalari esa Qora dengiz mintaqasida qolgan. Shu bilan birga, Qora dengiz koloniyalaridan yuzga yaqin oila koʻchmanchilarga qoʻshildi. Kavkazortida sakkizta, jumladan, Gruziyada oltita, Ozarbayjonda esa ikkita (Annenfeld va Elenendorf) aholi punkti barpo etilgan[11].

Mustamlakachilar 1818-yil qishda belgilangan joyga yetib kelishdi, shuning uchun ular Yelizavetpolda qishlashga majbur boʻlishdi. 1819-yil bahorida, Pasxa bayramlarida hukumat amaldorlari Elenendorfning aniq qurilish joyini belgiladilar — sobiq „tatar shaharchasi“ Hanahlar, u yerda „yarim koʻmilgan kanal va yerdagi chuqurlardan tashqari, hech narsa sobiq aholisini eslatmasdi“. Hovlilar uchun uchastkalar ikkita koʻcha boʻylab taqsimlangan. Helenendorf koloniyasining asoschilari 127 shvab oilasi (taxminan 600 kishi) boʻlib, ular asosan Gotlib Kox, gertsog Shiman, Yakov Krauze va Yoxannes Vurer boshchiligida Reytlingendan kelgan. Dastlab mustamlakachilar qazilmalarda yashashlari kerak edi. Bir necha yillar davomida ular juda ogʻir va hatto xavfli sharoitlarda yashadilar; birinchi qishdan keyin (1818—1819) atigi 118 oila omon qoldi. 1826—1828-yillardagi rus-fors urushi davrida shvabiyaliklar oldinga kelayotgan forslardan qochib ikki marta Yelizavetpol va Tiflisga qochishga majbur boʻldilar; ikki marta Helenendorf forslar tomonidan yoqib yuborilgan. 1829—1830-yillarda kasalliklar (shu jumladan vabo va xolera) tufayli oʻlim tugʻilishdan ikki baravar yuqori edi. Faqat 1930-yillarda mustamlakachilar asta-sekin oʻz hayotlarini tiklay olishdi[12].

1843-yilda Helendorf aholisi 609 kishini, 1926-yilda esa 2157 kishini tashkil etdi (lekin bu vaqtga kelib Elenendorfning tub aholisi yana ikkita koloniya — Georgsfeld [936 aholi] va Traubenfeld [393 aholi]) tashkil etishdi. Ular 20-asr boshlarida tashkil topgan boshqa yordamchi koloniyalarga ham koʻchib oʻtdilar. 1941-yil oktyabr oyida nemis mustamlakachilarining Kavkazortidan majburan koʻchirilishi paytida Elenendorfda yashab, koʻchirilishi lozim boʻlgan nemislar soni 2675 kishini tashkil qildi[13].

Iqtisodiy faoliyati

tahrir

1875-yilga kelib, mustamlakachilar 1818-yilda fermer xoʻjaligini koʻchirish va tartibga solish uchun olgan davlat kreditini (har bir oilaga 2000 rubl) toʻliq toʻlashdi. Bu vaqtga kelib, mustamlakachilarning asosiy mashgʻuloti uzum etishtirish va spirtli ichimliklar — turli xil markali va stol sharoblari, konyak va shampanlarni ishlab chiqarish edi. Elenendorfda ishlab chiqarilgan mahsulotlar mahalliy Aka-uka Hummellar, Aka-uka Forehrerlar va Concordia firmalari tomonidan nafaqat Rossiyada — xususan, Moskva va Sankt-Peterburgda, balki Yevropada ham sotilgan. Hunarmandchilik ham rivojlangan. 1908-yilga kelib, mustamlaka ot aravalarini ishlab chiqarish boʻyicha sakkizta ustaxonaga (shuningdek, Rossiya armiyasiga beriladi), bochkalar uchun oltita, toʻqqizta temirchilik ustaxonasiga, toʻqqizta duradgorlik va oltita duradgorlik ustaxonasiga, toʻrtta tikuv ustasi, toʻrtta rassom va toʻrtta pechka, uchta chilangar ustaxonaga va bitta poyabzal ustaxonasiga ega edi[14].

Ijtimoiy rivojlanishi

tahrir

Rossiya imperiyasida joylashgan shvablar lyuteranlar edi, lekin pietistik harakatga mansub edi, bu esa, aslida, ularning Kavkazga koʻchirilishining sabablaridan biri edi. 1832-yilda Hannoverdan koloniyaga bir pastor keldi va undan oldin, Elenendorf tashkil etilgan paytdan boshlab, ilohiy xizmatlar, marosimlar mahalliy oʻqituvchi tomonidan olib borildi. 1857-yilda qishloqda Aziz Yuhannoning tosh cherkovi qurilgan va muqaddas qilingan. 1930-yillarda nemis tilida Bauer und Arbeiter va Lenins Weg nomli ikkita gazeta nashr etildi[15].

Kelganlar orasida oʻqituvchi ham boʻlganligi sababli mustamlakachilarning farzandlari oʻqish, yozish va arifmetika, keyinchalik esa geografiya va tarix fanlarini oʻrganish imkoniga ega boʻldilar. 1823-yilda birinchi maktab qurildi, unda bolalar ikki sinfga boʻlingan. Aholining koʻpayishi bilan maktab kengayib, taklif qilinadigan fanlar soni kengayib bordi. 1890-yillardan boshlab rus tilini oʻrganish majburiy boʻldi. 1907-yilda Elendendorf maktabida Kavkazortining boshqa Shvabiya aholi punktlaridan oʻqigan bolalarni joylashtirish uchun maktab-internat ochildi. 1920-yillarda maktabga Germaniyadan oʻqituvchilar taklif qilingan. Masalan, Berlin filarmoniyasining boʻlajak dirijyori Alois Melichar Elendendorf maktabida musiqa darslarini olib bordi.

Helenendorfdagi madaniy hayot 1893-yilda nemis jamiyati (Deutscher Verein) tashkil etilishi bilan boshlandi, dastlab kutubxona, oʻqish zali va bouling zali boʻlgan erkaklar klubi. Keyinchalik jamiyat zalida 400 ga yaqin tomoshabinni turli bayram tadbirlarida, shu jumladan Helendorf bogʻida oʻtkazilishi mumkin boʻlgan konsertlar va tomoshalar oʻtkazadigan havaskor shamol va torli orkestrlar va teatr studiyasi tashkil etildi. 1930-yilda fortepiano va torli cholgʻu asboblari boʻyicha musiqa maktabi ochildi. Barcha Kavkazorti koloniyalarining musiqiy guruhlarini toʻplagan turli festivallar koʻpincha Helenendorfda boʻlib oʻtdi (1930-yillarga kelib 21 koloniya mavjud edi).

Nemis aholi punktining izlarini 1854-yilda qurilgan maktab binolari va cherkov cherkovida koʻrish mumkin.

Aholisi

tahrir

1920-yilgi aholini roʻyxatga olishda 2259 kishi roʻyxatga olingan[16].

Bugungi kunda shaharda ozarbayjonlar istiqomat qiladi. 1915-yildan boshlab bu shaharda asli Turkiya va Erondan boʻlgan kichik ossuriy jamoasi yashaydi[17]. Nemis millatiga mansub Goʻygoʻlning soʻnggi fuqarosi 2007-yilda vafot etgan[18]. Ossuriy aholisi 2016-yilga kelib uchta oiladan iborat edi[19].

Iqtisodiyoti

tahrir

Uzumni qayta ishlashga yordam beradigan yirik vino mashinasozligi zavodi, 1990-yildan boshlab davlat chorvachilik fermasi kabi Goʻygoʻlda joylashgan[4].

 
Goʻygoʻldagi Bayroq maydoni

Madaniyati

tahrir

Goʻygoʻlda XIX asrga oid Goʻygoʻl vino zavodining shampan va vino doʻkoni, Goʻygoʻl bosmaxonasi, tuman musiqa maktabi, „Koroglu“ mehmonxonasi, shuningdek, 19-asrda qurilgan tuman prokuraturasi va tuman militsiyasining eski binolari bor[20][21]. Goʻygoʻl tarix-etnografiya muzeyi 1856-yilda qurilgan Lyuteran cherkovi binosida joylashgan boʻlib, 1982-yildan buyon muzey sifatida faoliyat yuritib kelmoqda[22].

Davlat bayrogʻi maydoni 2014-yilda Ozarbayjon bayrogʻi 50 m (160 ft) balandlikda hilpiragan holda ochilgan. Maydonda Ozarbayjon davlat ramzlari muzeyi ham bor[23].

Manbalar

tahrir
  1. ↑ „The state statistical committee of the Azerbaijan Republic“.
  2. ↑ „Belediyye Informasiya Sistemi“ (az). 2008-yil 24-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan.
  3. ↑ „Climate Goygol: Temperature, Climograph, Climate table for Goygol District“. en.climate-data.org. Qaraldi: 2018-yil 28-avgust.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 (ruscha) Great Soviet Encyclopedia. Khanlar.
  5. ↑ „Xanlar şəhəri“ [Khanlar city] (az). 2010-yil 25-noyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 1-yanvar.
  6. ↑ "Gandzha Khanate". The Caspian Sea Encyclopedia. Springer Verlag. 2010. p. 205. doi:10.1007/978-3-642-11524-0. ISBN 978-3-642-11524-0. 
  7. ↑ "Gulistan Peace, Gulistan Peace Treaty of 1813". The Caspian Sea Encyclopedia. Springer Verlag. 2010. p. 191. doi:10.1007/978-3-642-11524-0. ISBN 978-3-642-11524-0. 
  8. ↑ 8,0 8,1 Auch, Eva-Maria. "Entgrenzung" - Deutsche auf Heimatsuche zwischen Württemberg und Kaukasien. Berlin: Berlin universiteti, 2017 — 75–79 bet. ISBN 978-3-9814384-3-7. 
  9. ↑ Peopleʼs Commissar of Internal Affairs of the USSR Order No. 001487 of 11 October 1941, „On the resettlement of persons of German nationality from Azerbaijan, Georgia and Armenia“ Orujova, Nigar. „Rise and fall of Helenendorf“ (en-US) (2014-yil 28-oktyabr). 2014-yil 28-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan.
  10. ↑ „1news.az“. 1news.az - Последние новости Азербайджана. 2012-yil 11-fevralda asl nusxadan arxivlangan.
  11. ↑ Ибрагимов, Н.А. Немецкие страницы истории Азербайджана, 1995. 
  12. ↑ „Еленендорф, он же Ханлар, он же Гейгель“ (ru-RU). ЭХО (2017-yil 3-dekabr). Qaraldi: 2018-yil 24-iyul.
  13. ↑ „Т. Гумбатова. Жизнь -немцев колонистов за Кавказом (Тамара Гумбатова 2) / Проза.ру“. www.proza.ru. Qaraldi: 2018-yil 24-iyul.
  14. ↑ Кохнегала [Kohnegala], Мурад [Murad]; Гёйтюрк [Gjojtjurk], Шалала [Shalala] „ru:Азербайджанские немцы: Взлет и падение Еленендорфа“ [Azerbaijani Germans: The Rise and Fall of Helenendorf] (ru). Vzglyad (2017-yil 2-avgust). 2018-yil 24-iyulda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2018-yil 24-iyul.
  15. ↑ „Еленендорф, он же Ханлар, он же Гейгель“ [Helenendorf, its Khanlar, its Goygol]. Echo [Эхо]. 3 December 2017.
  16. ↑ Абдулбагиева [Abdulbaghiyeva], Санубар [Sanubar]. „К 200-летию создания немецких поселений в Азербайджане: краткий исторический обзор немецких колоний - ФОТО“ (ru) (2016-yil 30-avgust). 2018-yil 24-iyulda asl nusxadan arxivlangan.
  17. ↑ Краткая история появления в России ассирийскиx поселений. HOLY APOSTOLIC CATHOLIC ASSYRIAN CHURCH OF THE EAST
  18. ↑ On the Deportation of Germans from Azerbaijan by Tamara Humbatova. Echo. #1637. 27 August 2007
  19. ↑ Zakir Muradov. Göygöldə aysorlar. 25 October 2016.
  20. ↑ „History“. Executive Power of Goygol. Qaraldi: 2018-yil 31-avgust.
  21. ↑ „Historic monuments in Goygol city“. Shamkir Regional Cultural Office of Ministry of Culture and Tourism of Azerbaijan. 2018-yil 31-avgustda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2018-yil 31-avgust.
  22. ↑ „Goygol History Ethnography Museum“. Centralized Library Portal of Goygol. Qaraldi: 2018-yil 31-avgust.
  23. ↑ „Official web-site of President of Azerbaijan Republic - NEWS » Events“ (en). en.president.az. Qaraldi: 2018-yil 31-avgust.

Adabiyotlar

tahrir
  • Ulrich Mohl: Schwäbischer Pioniergeist im Kaukasus - Die russlanddeutsche Kolonie Helenendorf. In: Schwäbische Heimat. Heft 2002/3, ISSN 0342-7595
  • Edgar Reitenbach: Deutsche im Kaukasus - Zusammengefasste, überarbeitete Neuauflage der Trilogie "Vom Kaukasus nach Kasachstan", 2017.
  • Karl Stumpp: Die Auswanderung aus Deutschland nach Rußland in den Jahren 1763 bis 1862. Landsmannschaft der Deutschen aus Rußland, 2004.

Havolalar

tahrir 
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Goʻygoʻl&oldid=4333874" dan olindi