Yazid II
Yazid ibn Abdulmalik ibn Marvon (arabcha: يَزِيد ٱبْن عَبْد الْمَلِك ٱبْن مَرْوَان; tax. 690/91 – 724-yil 26-yanvar) yoki Yazid II -Umaviylarning toʻqqizinchi xalifasi boʻlib, 720-yildan 724-yilda vafot etgunigacha hukmronlik qilgan. U maʼmuriy va harbiy tajribaga ega boʻlmasa-da, Umaviylar sulolasining ikkala hukmron tarmogʻi, 661-yilda Umaviylar xalifaligiga asos solgan Sufyoniylar va 684-yilda ularning oʻrniga kelgan Marvoniylar avlodi boʻlgan holda oʻz nasl-nasabi tufayli obroʻ-eʼtibor qozongan. Uni oʻgay ukasi xalifa Sulaymon ibn Abdulmalik (h. 715–717), amakivachchasi Umardan (h. 717–720), Abd al-Malik (h. 685–705) oʻgʻillari bilan murosa qilgani aytiladi.
| Yazid II يَزِيد ٱبْن عَبْد الْمَلِك | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| Umaviylarning 9-xalifasi | |||||
| Saltanat | 9-fevral 720 – 26-yanvar 724 | ||||
| Oʻtmishdoshi | Umar | ||||
| Davomchisi | Hishom | ||||
| Turmush oʻrtogʻi |
Ummul-Hajjaj binti Muhammad
| ||||
| Farzandlari |
| ||||
| |||||
| Sulola | Umaviylar | ||||
| Otasi | Abdulmalik | ||||
| Onasi | Atika binti Yazid | ||||
| Dini | Islom | ||||
Umarning islohotchilik siyosatini, asosan, jizyani va arab boʻlmagan musulmonlar toʻlaydigan soliqni qayta joriy qildi. Xalifalik chegaralarida, xususan, Kavkazdagi xazarlarga, Anadolu va Vizantiyaga qarshi urush harakatlarini qayta tikladi. Yazidning harakatlari arab militaristik lageri va Umaviylar sulolasining xohish-istaklariga mos kelardi. Lekin xalifalikning moliyaviy inqirozini hal qila olmadi, chunki urush oʻljalari yetarli boʻlmagani va jizyaning qayta tiklanishi yirik viloyatlar – Xuroson va Ifriqiyadagi aholining kuchli noroziliklariga duch kelgan. Xalifalik boʻylab cherkovlarda nasroniylik ikonalari yoʻq qilindi.
Yazid Iroqda Umaviylar hukmronligini amalga oshirish uchun Suriya qoʻshinlarini qayta kiritdi. Bu yerda ularning hukmronligidan uzoq vaqtdan beri norozlar koʻp edi. Uning hukmronligi davridagi birinchi voqealardan biri iroqliklarning Yazid ibn al-Muhallab boshchiligidagi keng koʻlamli qoʻzgʻoloni boʻlib, uning bostirilishi notinch viloyatda Umaviylarga qarshi jiddiy qoʻzgʻolonlarni tugatdi. Ibn al-Muhallab Yamaniylar tarafdori edi va Yazidning Iroqni boshqarish uchun Qaysiy aygʻoqchilarini tayinlashi u yerdagi fraksiyalarning keskinligini kuchaytirdi, ammo boshqa joylarda Yazid ikki raqib firqaning manfaatlarini muvozanatlashtirdi. Muhallabiylarning halokatli bostirilishi 750-yilda Umaviylarni agʻdargan Abbosiylar inqilobi davrida qasos olish uchun imkoniyatga aylandi.
Bolaligi
tahrirYazid Umaviylar xalifaligining poytaxti Damashqda milodiy 690-yilda (baʼzi manbalarga koʻra 691-yilda) tugʻilgan[1]. U xalifa Abdulmalik va uning rafiqasi Atikaning oʻgʻli[1]. Manbalarda vaqti-vaqti bilan uni „Ibn Atika“ deb ham tilga olishadi[2]. „Abu Xolid“ kunyasi bilan ham atalgan.
Yazid hukmronligidan oldin harbiy yoki maʼmuriy tajribaga ega emas edi[1]. U Suriyani kamdan-kam hollarda tark etgan[1]. Hijozga (gʻarbiy Arabiston, islomiy muqaddas Makka va Madina shaharlari joylashgan davlat) bir necha marta tashrif buyurgan. 715-717-yillar oraligʻida bir marta yillik Haj ziyoratini ado etgan[3].
Oilasi
tahrirYazid Iroqning qudratli noibi va Valid ibn Abdulmalikning otasi al-Hajjoj ibn Yusuf (h. 705–715) oilasi bilan nikoh aloqalarini oʻrnatdi. U al-Hajjojning jiyani Muhammad ibn Yusuf al-Saqafiyning qizi Umm al-Hajjojga uylandi[4][3]. Amakisi tirikligida u Yazidning oʻgʻillarini dunyoga keltiradi: yosh vafot etgan al-Hajjoj va 743-yilda xalifa boʻlgan al-Volid[4]. Ikkinchi marta xalifa Usmonning (h. 644–656) evarasi Su’da binti Abdullohga uylangan. Su’da Yazidning oʻgʻli Abdulloh va qizi Oyshaning onasi boʻlgan[5]. Su’daning amakivachchasi Said ibn Xolid ibn Amr ibn Usmon 9-asr tarixchisi al-Yaʼqubiy tomonidan „Yazidga eng koʻp taʼsir koʻrsatgan“ deb hisoblangan[6][lower-alpha 1]. Umuman, Yazid ikki xotinidan va qul kanizaklaridan sakkiz nafar farzand koʻrgan[2]. Uning boshqa oʻgʻillari an-Nuʼmon[8], Yahyo, Muhammad, al-Gʻomr, Sulaymon, Abduljabbor, Dovud, Abu Sulaymon, al-Avvom va Hoshim edi[6].
Xalifaligi
tahrirBoshlanish davri
tahrirOʻz naslidan kelib chiqib, Yazid xalifalik vorisligiga nomzodlardan biri edi[1]. Xalifalik tarixida bu davrda olijanob arab onalar nasli siyosiy ahamiyatga ega edi. Yazid oʻzining ona tomonidan Sufyoniy naslidan gʻururlanib, oʻzini oʻgay aka-ukalaridan ustun deb bildi[4]. Uning oʻgay ukasi xalifa Sulaymon (h. 715–717) 717—720-yillarda hukmronlik qilgan birinchi amakivachchasi Umardan keyin xalifa vorisligida ikkinchi oʻrinda boʻlgan[1]. Yazid 720-yil 9-fevralda Umar vafotidan soʻng 29 yoshida taxtga chiqqan[1][3]. Hukmronligining katta qismida u Damashqda yoki uning Jund al-Urdunndagi (Iordaniya harbiy okrugi) mulklarida istiqomat qildi[1].
Muhallabiylarni bostirilishi
tahrirYazid qoʻshilishidan biroz oldin yoki Iroq va sharqiy Xuroson viloyatining sobiq noibi Yazid ibn al-Muhallab Umar uni qamoqqa tashlagan Halab qal’asidan qochib ketdi[4][3]. Sulaymon hukmronligi davrida al-Hajjojning dushmani Ibn al-Muhallab al-Hajjoj oilasi aʼzolari, Yazidning qaynonalarining oʻlimi uchun javobgar boʻlgan va Yazidning taxtga chiqishi maʼlum boʻlgach, qasos olishdan qoʻrqib ketgan[4]. Yazid uzoq vaqtdan beri al-Hajjoj tomonidan tarbiyalangan Ibn al-Muhallab va Muhallabiylar oilasining Iroq va Sharqiy Xalifalikdagi taʼsiri va ambitsiyalariga shubha bilan qaragan[4].
Eslatmalar
tahrir- ↑ Tarixchi Asad Ahmadning fikricha, Said ibn Xolid ibn Amr ibn Usmon „oʻz davrining eng badavlat kishilaridan biri“ boʻlib, u oilaning oʻzining Umaviy qarindoshlari orasida Marvoniylari bilan mustahkam aloqalar oʻrnatgan. U Yazidning xolasi Ummu Amr binti Marvonga uylangan va ikki qizini mos ravishda Yazidning oʻgay ukasi xalifa Hishomga va oʻgʻli xalifa al-Volidga turmushga bergan.[7]
Manbalar
tahrir- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Lammens & Blankinship 2002.
- ↑ 2,0 2,1 Marsham 2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Powers 1989.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Wellhausen 1927.
- ↑ Ahmed 2011.
- ↑ 6,0 6,1 Gordon et al. 2018.
- ↑ Ahmed 2011, ss. 119–120.
- ↑ Hillenbrand 1989.