Vikipediya

Hizb ut-Tahrir

Hizb ut-Tahrir ( arabcha: حِزْبُ التَحْرِير ( Hizb ut-Tahrir ) — 1950-yillar boshida falastinlik ulamo Taqi ad-Din an-Nabhoniy tomonidan xalifalik barpo etish uchun kurashayotgan transmilliy islomiy harakat. 1999 yildan Fargʻona vodiysidagi islom radikalizmining asosiy qahramonlaridan biri[1]. Arab mamlakatlarida, Indoneziya, Malayziyada va Turkiyada, shuningdek, Germaniyada uning faoliyati taqiqlangan[manba kerak].

Kopengagenda Hizb ut-Tahrirning namoyishi

Voqea

tahrir

Hizb ut-Tahrir 1953-yilda Iordaniya nazorati ostidagi Sharqiy Quddusda Taqi ad-Din an-Nabhaniy tomonidan tashkil etilgan[2]. An-Nabhaniy avvalroq Misr va Falastin musulmon birodarlar tashkiloti a’zolari bilan yaqin aloqada bo‘lgan, biroq keyinchalik ba’zi do‘stlari bilan o‘z tashkilotini tashkil qilgan. 1953-yilda “Islom umrining tartibi” (“Nizom al-islom”) kitobini nashr ettirdi, u bugungi kungacha tashkilotning g‘oyaviy asosi bo‘lib xizmat qilmoqda[3].

An-Nabhoniy islomni yangi izchil tizim nuqtai nazaridan qayta talqin qilishga urinib koʻrdi, bu esa oʻz partiyasini intellektual inqilobda avangard boʻlishga imkon beradi va bu mustamlakachilik musulmonlar orasida yoyilgan „notoʻgʻri tushunchalarni“ yoʻq qiladi[4]. Suriya Baʼs partiyasi va uning arab sotsializmida birlashgan xalq haqidagi orzusi asosida modellashtirilgan Hizb ut-Tahrir marksistik-leninistik avangard harakati tuzilmalarini qabul qildi va oʻz maqsadlariga erishish uchun maxfiy aloqa kanallaridan foydalangan[5].

Hizb ut-Tahrirning “Musulmon birodarlar” bilan birlashib, qonuniy tan olinishiga urinishlari muvaffaqiyatsizlikka uchradi. Hizb ut-Tahrir yer osti harakati boʻlib qoldi va shu sababli Livan, Quvayt va Iroqda tashkil etilgan hujayralar[5]. 1956-yilda Iordaniyada partiya faoliyati taqiqlangan. Keyin Nabhani Bayrutga surgunga joʻnab ketdi va u yerda oʻlimigacha yashadi[6].

18-da 1974-yil 1-aprelda Hizb ut-Tahrir aʼzolari Misr hukumatini agʻdarish va islom fundamentalistik davlatini eʼlon qilish maqsadida Qohiradagi harbiy akademiyaga bostirib kirishdi[2].

1980-yillarning boshida Hizb ut-Tahrirning baʼzi aʼzolari Britaniyaga hijrat qilishdi. Suriyalik surgundagi Umar Bakri Muhammad boshchiligida guruh keyinchalik yahudiylar, hindular va gomoseksuallarga qarshi bir qator shov-shuvli provokatsion harakatlarni amalga oshirdi[7]. Ushbu strategiya bilan guruh anʼanaviy yoʻnaltirilgan masjidlarda targʻib qilinayotgan Islomdan hafsalasi pir boʻlgan koʻplab musulmon yoshlarni jalb qila oldi[8]. Biroq, Hizb ut-Tahrirning Yaqin Sharqdagi markaziy rahbariyati Umar Bakri Muhammadning doimiy ommaviy axborot vositalarida ishtirok etishiga rozi boʻlmadi, shuning uchun ular 1996-yil fevral oyida uni lavozimidan chetlatishdi. Keyin Umar Bakri Muhammad oʻzining "Muhajiroun" guruhini tuzdi, Hizb ut-Tahrir esa 2002-yilgacha orqa oʻrinni egalladi. 2002-yildan soʻng Hizb ut-Tahrir oʻz faoliyatini qayta tikladi va yana yashirin yollashni boshladi[7]. 2003-yilda Hizb ut-Tahrir Londonda “Siz Britaniyalikmisiz yoki Musulmonmisiz?” deb nomlangan konferensiya uyushtirdi va unda 6000 dan 7000 gacha musulmonlar qatnashdi[9].

Oʻzbekistonda birinchi Hizb ut-Tahrir hujayralari 1990-yillarda boshqa mahalliy islomiy tashkilotlar (Adolat, Islom lashkarlari va Tavba) qulagandan keyin Namanganda tashkil topgan. Hizb ut-Tahrir 1990-yillarning oxiridan beri faol boʻlgan Tojikistonda, 11-sentabr teraktlaridan keyin u tanqid qildi. 2001-yil sentabr AQShning Markaziy Osiyodagi harbiy mavjudligi. Hizb ut-Tahrir 1999-yilda Qirg'izistonda, xususan Fargʻona vodiysidagi Oʻsh shahri atrofidagi Jalolobod hududida oʻz oʻrniga ega boʻldi va u yerda qirgʻiz jamiyatida keskinlik oshib borayotganidan foydalangan. Oʻzbekiston, Qirgʻiziston va Tojikiston hukumati bu davrda Hizb ut-Tahrir va uning tarafdorlarini qattiq taʻqib qildi.[10]

Maqsadlar

tahrir

Hizb ut-Tahrirning asosiy maqsadi ummatni xalifa boshchiligida global zamonaviy xalifalikka birlashtirishdir[11]. Boshqa maqsadlar — shariatni joriy etish va musulmon dunyosini Gʻarb taʼsiridan ozod qilish. Hizb ut-Tahrir nuqtai nazaridan, boshqaruvning barcha dunyoviy shakllari rad etilishi kerak. Hizb ut-Tahrir Isroilning mavjud boʻlish huquqini rad etadi va uni yoʻq qilishga chaqiradi. Biroq, uning oʻzi zoʻravonlik ishlatishni rad etadi[1].

Panislomiy harakat sifatida u barcha musulmonlarga (ummatlarga) murojaat qiladi va islom milliy davlatlarini saqlab qolishni maqsad qilgan Musulmon birodarlar kontseptsiyasini rad etadi. Demokratiya va dunyoviy boshqaruv shakllari ham rad etiladi. Uyushma shariat asosidagi global xalifalikka intiladi.

 
Hizb ut-Tahrirning Misrdagi bayrog‘i xalifalikni qaytarishga chaqiradi

Islomshunos Gido Shtaynberg fikricha, Hizb ut-Tahrir Falastinliklar hukmron, lekin transmilliy tashkilotning birinchi namunasidir.

“Nabahoniy va uning izdoshlari Falastinlik boʻlmagan “Musulmon birodarlar”ning oʻz dindoshlarining Isroilga qarshi kurashini qoʻllab-quvvatlamasligini tanqid qilishdi va dastlab Falastinni “ozod etish”ni maqsad qilganlar, shuning uchun ularning nomi ham shu edi. Biroq, 1970-yillardan boshlab, harakat, ayniqsa Nabahoniyning o'limidan so'ng, butun dindorlar jamoasini qamrab olishi kerak bo'lgan xalifalik chaqiruvi foydasiga Falastin bilan mustahkam aloqasini yo'qotdi. Biroq, ularning ayniqsa aniq antisemitizmi bugungi kunda ham ularning ildizlariga ishora qiladi.[12]

Tashkiliy tuzilma va faoliyat

tahrir

Bugungi kunda Hizb ut-Tahrir butun dunyo boʻylab faol va xalqaro tarmoqqa ega. Uning tuzilishi ierarxik va markazlashtirilgan. Hizb ut-Tahrirning bosh qarorgohi, ehtimol, Livanda. Bundan tashqari, Hizb ut-Tahrir Buyuk Britaniyadan xalqaro operatsiyalar bazasi sifatida foydalanadi[9]. Tashkilotning boshqa asoslari (viloyat deb ataladi) u. A. Misr, Avstraliya, Iordaniya, Qirgʻiziston, Quvayt, Sudan, Suriya, Tojikiston, Turkiya, Oʻzbekiston va AQShda. Yevropa hududining ham o‘ziga xos “viloya”si bor. Markaziy Osiyoda, xususan, Oʻzbekistonda tashkilot kuchli qoʻllab-quvvatlanadi, u yerda hukumatga qarshi harbiy emas, diplomatik yoʻl bilan kurashadi. 2001-yildan buyon tashkilotning hududiy rahbari Abdurahim Toʻxtasinov (Andijon)[1].

Hizb ut-Tahrir oʻz targʻibotlarida erkinlik, demokratiya va kapitalizmning nuqsonli ekanligini va musulmonlar kofirlardan yaxshiroq ekanligini isbotlashga harakat qiladi. Hizb ut-Tahrir shuningdek, oʻzining Xalifalik jurnali, kitoblari va Internet saytlari orqali oʻz targʻibotini tarqatadi, ularda varaqalar, tezkor xabarlar byulletenlari va dolzarb voqealar boʻyicha fikr-mulohazalarning yuklab olinadigan versiyalari mavjud. Aʼzolar asosan kiyim-kechaklari bilan ajralib turadi: yigitlar va ayollar asosan nafis kiyingan, ayollar maxsus hijob va jilbob kiygan, erkaklar oddiy kurtkalar va soqolli[13].

Amerikalik siyosatshunos Zeyno Baran “Hizb-ut-Tahrir”ning oʻzi zoʻravonlik ishlatmaydi, balki oʻz aʼzolarini zoʻravon islomiy tashkilotlarga aylantirish uchun ularni radikallashtirishga ongli ravishda harakat qilmoqda, degan xulosaga keldi[14].

Izdoshlarni yollash

tahrir

Yangi izdoshlarni yollashda Hizb ut-Tahrir shaxsiy aloqalarga, Islom va kufr oʻrtasidagi mafkuraviy kurash, Islomning oʻzini oʻzi taʼminlashi va Gʻarb hukumatlarini qoralash haqidagi risolalar va risolalarga tayanadi[7]. Universitetlar hozirgacha tarafdorlarni yollash uchun eng muhim joy boʻlib kelgan[15]. Germaniyada Hizb ut-Tahrir 10-aprelda undan foydalanish taqiqlanganigacha kuchga kirdi. 2003-yil yanvarda asosan universitet shaharlarida nashrlar va varaqalar tarqatildi. Bular muntazam ravishda yahudiylarga, Isroilga yoki Gʻarbga qarshi pozitsiyalarni oʻz ichiga olgan. Konstitutsiyani himoya qilish idorasining 2010-yilgi hisoboti shuni koʻrsatadiki, Hizb ut-Tahrir ayniqsa Gamburg maktablarida oʻquvchilarni oʻz uyushmalariga jalb qilishga harakat qilmoqda[16].

Yosh musulmonlarning Hizb ut-Tahrirga qoʻshilish sabablari orasida irqchilik va islomofobiyadan himoya izlash hamda ijtimoiy taʼsirning salbiy oqibatlari kiradi. Buyuk Britaniyada, shuningdek, Buyuk Britaniyadagi Yosh Musulmonlar, Yosh Musulmonlar Tashkiloti va Tabligʻi Jamoat kabi boshqa musulmon guruhlar islomiy pozitsiyani yetarlicha aniq ifodalamaydi, degan keng tarqalgan eʼtiqod mavjud. Hizb ut-Tahrir aʼzolarining nafis koʻrinishi, notiqlik va mustahkam diniy bilimlari ham koʻpchilik yoshlarni oʻziga jalb qiladi[8].

Faoliyatni taqiqlash va jinoiy javobgarlikka tortish

tahrir

Islom mamlakatlar

tahrir

Hizb ut-Tahrir hozirda Livan, Yaman va Birlashgan Arab Amirliklaridan tashqari deyarli barcha Yaqin Sharq mamlakatlarida taqiqlangan. Oʻzbekiston, Qirgʻiziston va Tojikistonda ham taqiqlangan[1]. Arab mamlakatlaridagi taqiq ular mintaqadagi mavjud boshqaruv tizimlarini shubha ostiga qo‘yishi va ularni islomiy hukmdorlar sifatida tan olmasligi bilan oqlanadi.

Gʻarb davlatlar

tahrir

Germaniyada Hizb ut-Tahrir 15-da tugʻilgan. 2003-yil yanvar oyida Federal Ichki Ishlar Vazirligining farmoni bilan ularning xalqaro tushunish gʻoyasiga qarshi faoliyati va siyosiy maqsadlarga erishish uchun kuch ishlatishni targʻib qilgani uchun taqiqlangan. Ushbu taqiqqa qarshi daʼvo Federal maʼmuriy sudi tomonidan rad etildi va taqiq 23-sonli qaror bilan tasdiqlandi. 2006-yil yanvar oyida tasdiqlangan[17].

Hizb ut-Tahrir Buyuk Britaniyada taqiqlanmagan, ammo 1990-yillarda Talabalar milliy ittifoqi tomonidan universitet kampuslarida taqiqlangan edi[18].

NPD bilan hamkorlik

tahrir

NPD raisi Udo Voigt va neonatsist Horst Mahler 2002 yilda TU Berlindagi guruh konferentsiyasida islom va neonatsizm oʻrtasidagi ittifoqni ilgari surish uchun qatnashdilar[19][20][21].

Musulmon interaktiv

tahrir

2021-yilda Isroil-G‘azo mojarosi jarayonida Germaniyada 2020-yil mart oyida tashkil etilgan Muslim Interaktiv (MI)[22] nomli guruh Isroilga qarshi namoyishlarda qora kiyimda bir xilda ko‘rinishi tufayli ommaviy axborot vositalarining e’tiborini kuchaytirdi. Oʻzlarining taʼriflariga koʻra, guruh "hayotning barcha sohalarida Islomga amal qilishni" xohlaydi. Gamburg Konstitutsiyani himoya qilish idorasiga koʻra, MI mafkuraviy jihatdan Hizb ut-Tahrirga yaqin. 2021-yil iyun holatiga koʻra, MI guruhi 2021-yil iyuniga qadar ijtimoiy tarmoqlarda bir necha ming obunachiga ega edi[23][24].

Adabiyotlar

tahrir
  • Xolid Ahmad: Hizb at-Tahrirning yuksalishi. In: Friday Times. Lahor 14 2002 yil oktyabr.
  • Rashid Ahmad: Hindukushdagi muqaddas urush. Markaziy Osiyoda kuch va e’tiqod uchun kurash. Droemer, Myunxen 2002, ISBN 3-426-27278-4 (Markaziy Osiyoda jangari islomiylik va Hizb-ut-Tahrirning roli haqida).
  • Ariela Groß: Muvaffaqiyatga erishish: Hizb at-Tahrir al-Islomiyda safarbarlik va yollash; Bayrutda o'tkazilgan amaliy tadqiqot. Qora, Berlin, 2012 yil.
  • Sodiq Hamid, Britaniyadagi islomiy siyosiy radikalizm: Hizb-ut-Tahrir ishi. In: Tohir Abbos (tahr. ): Islom siyosiy radikalizmi: Yevropa nuqtai nazari. Edinburg universiteti nashriyoti, Edinburg 2007, p. 145-158.
  • Patrik Möller: Hizb ut-Tahrir - taqiqlangan tashkilotning qaytishi. In: Rauf Jeylan, Maykl Kifer (tahrirlar. ): 21-asrda islom fundamentalizmi. Asr. Springer VS, Visbaden 2022. S 85-116.
  • Rizo Pankhurst: Hizb ut-Tahrir - Ozodlik partiyasining behisob tarixi. Hurst & Company, London, 2016 yil.
  • Suha Toji-Farukiy: Asosiy izlanish: Hizb at-Tahrir va Islom xalifaligini izlash. Grey Seal, London, 1996 yil.
  • M Whine: Ochiq jamiyatlarda Hizbut Tahrir. In: Nixon Center (ed. ): Hizbut-Tahrir: Radikal islomiy mafkurani ochish va unga qarshi kurashish. Nikson markazi, Vashington, 2004 yil.
  • Galina M. Yemelianova: Evrosiyoda islom radikalizmining o'sishi. In: Tohir Abbos (tahr. ): Islom siyosiy radikalizmi: Yevropa nuqtai nazari. Edinburg universiteti nashriyoti, Edinburg, 2007. S 83–99, bu yerda b. 93 f.

Eslatmalar

tahrir
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Yemelianova: The Growth of Islamic Radicalism in Eurasia. 2007, S. 93.
  2. ↑ 2,0 2,1 Thomas Schmidinger, Dunja Larise: Zwischen Gottesstaat und Islam – Handbuch des politischen Islam. Wien 2008, S. 91–93.
  3. ↑ Webarxiv andozasida xato: |url= qiymatini tekshiring. Boʻsh. (PDF)
  4. ↑ Hamid: Islamic Political Radicalism in Britain: The Case of Hizb-ut-Tahrir. 2007, S. 146f.
  5. ↑ 5,0 5,1 Hamid: Islamic Political Radicalism in Britain: The Case of Hizb-ut-Tahrir. 2007, S. 147.
  6. ↑ Kamal Salibi: The Modern History of Jordan. 2. Auflage, London, 1998, S. 175.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Hamid: Islamic Political Radicalism in Britain: The Case of Hizb-ut-Tahrir. 2007, S. 148.
  8. ↑ 8,0 8,1 Hamid: Islamic Political Radicalism in Britain: The Case of Hizb-ut-Tahrir. 2007, S. 150.
  9. ↑ 9,0 9,1 Hamid: Islamic Political Radicalism in Britain: The Case of Hizb-ut-Tahrir. 2007, S. 156.
  10. ↑ Yemelianova: The Growth of Islamic Radicalism in Eurasia. 2007, S. 94.
  11. ↑ Hamid: Islamic Political Radicalism in Britain: The Case of Hizb-ut-Tahrir. 2007, S. 146.
  12. ↑ Guido Steinberg: Der nahe und der Ferne Feind. Die Netzwerke des islamistischen Islamismus. C.H. Beck, München, 2005, S. 39f.
  13. ↑ Hamid: Islamic Political Radicalism in Britain: The Case of Hizb-ut-Tahrir. 2007, S. 149f.
  14. ↑ Zeyno Baran: Fight the War of Ideas. In: Foreign Affairs, November/Dezember 2005. Abstract verfügbar als html; abgerufen am 22. Januar 2012.
  15. ↑ Hamid: Islamic Political Radicalism in Britain: The Case of Hizb-ut-Tahrir. 2007, S. 149.
  16. ↑ Andoza:Internetquelle
  17. ↑ Urteil des Bundesverwaltungsgerichts vom 25. Januar 2006
  18. ↑ Tahir Abbas (Hrsg.): Islamic Political Radicalism: A European Perspective. Edinburgh University Press, Edinburgh, 2007. S. 5.
  19. ↑ Tagesspiegel 29. Oktober 2002 Berlin Empörung über Islamisten-Treffen in der TU
  20. ↑ Der Spiegel 18. November 2002 ISLAMISTEN Dolch im Herzen
  21. ↑ Verfassungsschutz Brandenburg Islamistischer Verein "Hizb ut-Tahrir" verboten (Wayback Machine saytida 2016-05-27 sanasida arxivlangan)
  22. ↑ Andoza:Internetquelle
  23. ↑ Andoza:Internetquelle
  24. ↑ Philipp Woldin. „Wer Neonaziaufmärsche zu Recht verbietet, sollte auch bei Islamisten konsequent sein“, 2021-06-06. 

Manbalar

tahrir 
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Hizb_ut-Tahrir&oldid=4531711" dan olindi